Honingsukkels op Ibiza en Mallorca
4 juni — 18 juni 2014
We hadden dit voorjaar minder mogelijkheden om vroeg (en lang) op vakantie te gaan en daarom besloten we pas in een laat stadium om naar Ibiza te gaan, daar een paar dagen te fietsen en dan met de boot naar Valencia om van daaruit nog een mooie tocht over het vasteland te maken. Maar de bestudering van de vaarschema's van de veerdiensten leerde ons al snel dat we dan minimaal 2 fietsdagen kwijt zouden zijn en daarom pasten we het plan aan: ná Ibiza naar Mallorca, een kwestie van een 3 uur durende oversteek met de veerboot waardoor we gewoon dezelfde dag nog verder konden fietsen. De terugvlucht kon dan ook vanaf Mallorca worden gedaan.
Ibiza is maar een klein eiland, en een fietser met conditie fietst het hele eiland in één dag rond! Wij hebben er uiteindelijk 3 dagen voor genomen en gebruikten de 4e dag voor de oversteek naar, en beginetappe op Mallorca.
We hebben 12 volle dagen gefietst onder uitstekende condities, maar keerden met gemengde gevoelens huiswaarts: De natuur op beide eilanden is mooi, en zeker Mallorca heeft aan de noordkant de prachtige Serra de Tramontana, een mooi berggebied waar we onze mooiste stukken hebben gefietst. Maar de bewoners en toeristenindustrie op beide eilanden maken dat wij niet terug zullen keren, terwijl we het vasteland van Spanje steeds weer opnieuw willen verkennen en ook de bewoners ons veel meer aanstaan. Ibiza is wat dat betreft iets vriendelijker dan Mallorca waar we overal een nogal zakelijk houding aantroffen en soms ronduit vervelende hoteleigenaars.
De Honingsukkels uit de titel slaan op de enorme hoeveelheid bloeiende kamperfoelie ("Honeysuckle" in het Engels) die we zagen staan.
De route van dag tot dag
Kaartmateriaal
- GPS - Velomap Spanje
- Ibiza: Globos mapas
- Mallorca: Kompass 230
Op de foto rechts een bord dat je op Mallorca op veel plaatsen tegenkomt met daarop alle gemarkeerde -lange- fietsroutes die op het eiland zijn uitgezet.
Vught-Ibiza
Woensdag 4 juni
Onze fietsen staan duidelijk zichtbaar op het karretje dat de bagage naar het vliegtuig brengt.
De afstand naar luchthaven Eindhoven (30 km) leggen we in iets minder dan 2 uur af, waarbij we nog wat worden gehinderd door een regenbui bij Sepseind.
Het fietspad langs het kanaal bij Best is (na de 1e brug) geheel vernieuwd. Het ligt wat verder van het kanaal af, is breder, heeft goede verlichting en loopt op dezelfde oever door tot aan de brug bij het vliegveld.
Het vliegveld zelf is nu 'af' en alle balies zijn nu in bedrijf. We zijn ook vrij snel klaar en de fietsen gaan dit keer zonder problemen door de security.
De vlucht naar Ibiza vertrekt iets te laat maar daarna gaat alles goed en we landen om 15:45 op het eiland. Bagage is er al snel, de fietsen laten langer op zich wachten en arriveren op de speciale band. Omdat we de tassen al eerder hadden, staat alles al klaar voor het weer optuigen en we zijn snel gereed voor vertrek. We merken trouwens pas 4 dagen later - als we het eiland per boot verlaten - dat het voorspatbord van Jonne's fiets ontbreekt. Dat is tijdens vervoer naar Ibiza dus van de fiets geraakt.
De route naar ons hotel is kort en we krijgen een vriendelijke ontvangst en hebben bovendien een mooi appartement met een groot balkon.
Omdat we voor onze mifi (een lokale hotspot van Huawei, gekregen van mijn provider xs4all) een simkaart van een Spaanse provider nodig hebben, zodat we goedkoop kunnen internetten, rijden we langs en over de boulevard naar het centrum waar we een Vodafone winkel hebben ontdekt die verkoopt wat wij nodig hebben. Het is er echter zéér druk en je moet een nummertje trekken.
Op Ibiza Airport de fietsen weer in elkaar zetten. Het voorspatbord van Jonne's fiets zijn we kwijtgeraakt, maar dat ontdekken we pas 4 dagen later!
Dat doen we dan maar en gaan dan eens rustig de stad in om ook een topo-kaart te kopen en uit te zoeken hoe we hiervandaan met de boot naar Mallorca kunnen komen over een paar dagen.
Er is veel verkeer in de stad en het is ook overal erg druk. Wij keren terug naar de Vodafone winkel en ik ben nog geen minuut binnen en hoor mijn nummer afroepen, dat is wat je noemt geluk hebben! Om de mifi werkend te hebben moet ik een nummer bij Vodafone kopen (€5) en ik kan dan 1Gb (€25) of 2 Gb (€40) op die kaart laten zetten. Wij kiezen voor 1 Gb, dat moet dan wel binnen 30 dagen worden opgebruikt, maar dat lijkt ons geen probleem. Dat opwaarderen van die simkaart kan overigens alléén in de vodafonewinkel gebeuren en bij opwaarderen vervalt het tegoed dat er nog op staat!
Omdat ik in de instellingen van mijn iPad vergeten had om fotostreaming uit te zetten, waren we sneller door ons tegoed heen dan we verwacht hadden, dus bij aankomst op Mallorca (5 dagen later) hebben we daar ook nog data ingekocht! In veel hotels waar wij zaten was de wifi op de kamer slecht of afwezig en kon je alleen in de centrale ruimte's gebruik maken van wifi.
De dekking van Vodafone op Ibiza en Mallorca is zeer goed en we hadden overal een snelwerkende 3G verbinding met onze eigen mifi.
In ons appartement horen we 's-nachts wat 'geboem' van een nabijgelegen disco en als we de volgende ochtend wakker worden liggen er twee wildvreemden op het terras van ons hotel - op de strandbedden naast het zwembad (beneden ons balkon) - hun roes uit te slapen!
Ibiza - Cala Boix
We naderen over prachtige kustweggetjes onze eindbestemming voor vandaag: Cala Boix.
Donderdag 5 juni 39km.
Langs de kust zijn veel kleine baaitjes met prachtig, helder water te vinden. Op veel van de plekken is geen mens te zien!
Het eiland is niet heel erg groot, en een beetje wielrenner doet de afstand die wij in 4 dagen hebben afgelegd op één ochtend! Maar met onze bagage en de hitte (het wordt vandaag al 34º) en de vele steile stukjes doen we het rustig aan.
We rijden eerst het stuk rond de haven naar Talamanca en gaan dan door naar Jesús. We zoeken eigenlijk en plek waar we ijskoffie kunnen drinken, maar dat is ons in de twee weken dat we op de Balearen zijn maar één keer gelukt! Dan maar een groot glas sinaasappelsap.
De weg naar Cala Llonga is vervelend druk en niet heel bijzonder, maar andere mogelijkheden zijn er niet. We klimmen naar 195 meter hoogte en dalen dan naar Santa Eulalia waar we in de haven een halfkoude tortilla eten.
Nu komen we op wegen terecht waar het rustiger is en waar het fietsen weer leuk wordt. Via Punta Arabi en Es Canar richting La Joya waarbij steile klimmetjes op onze route liggen. Prachtige uitzichten op mooie baaitjes met helder water (Cala Mastella) en dan langs Can Jordi naar Cala Boix. In het hotel willen ze ons eerst in een hoekkamertje met uitzicht op de parkeerplaats stoppen, maar na protest komen we in een goede kamer terecht. Na ons te hebben geïnstalleerd gaan we naar het zwembad dat 5 minuten lopen van het hotel ligt (langs de weg waarover wij gekomen waren) en daar zitten we helemaal alleen in een prachtige tuin (er staan ook nog 2 paarden) met uitzicht op Cap Roig en een heerlijk zwembad.
We gaan daarna nog even kijken op het strand aan de baai vlak voor het hotel en gaan later eten op het terras van ons hotel. Er zijn niet heel veel gasten.
Bij vertrek uit Ibiza-stad rijden we eerst een groot gedeelte over de boulevard met mooi uitzicht op de zee.
Ons hotel in Cala Boix heeft een prachtig, afgelegen zwembad op een hoge cliff. Wij zijn er de enige gasten.
Cala Boix - Port de Sant Miguel de Balansat
Als we na een enorm steile klim (die we moeten lopen) de kust naderen, zien we opnieuw de mooiste baaien liggen tussen de prachtige rotskusten.
Vrijdag 6 juni 32km.
We staan vroeg op en zitten om 8u te wachten tot er iemand de keuken open gooit en voor ons ontbijt gaat zorgen.
Op Ibiza zijn veel fietsroutes uitgezet, zowel voor toer- als ATB-rijders en wij zitten nu in het gebied waar o.a. tour 18 een grote lus door de NO-hoek van Ibiza maakt. Hij staat met niveau 'zwaar' aangemerkt, maar dat is vooral omdat hij bij iedere kustplaats de lange afdaling naar de kust en bijhorende klim weer terug maakt.
Het weer is gunstig want we hebben nog wat bewolking die de zon tegenhoudt en ook is er nog weinig wind. Bovendien is het erg rustig op de weg. We rijden eerst naar de hoofdweg bij Can Sord en volgen dan de route naar Cala de Sant Vicent waarbij het deel dat langs de prachtige, steile kliffen gaat, indrukwekkend is.
We rijden Cala de Sant Vicent binnen, kopen nog een fles water voor onderweg en weten in een supermarkt een blikje ijskoffie te vinden dat we op de boulevard opdrinken.
Dan ligt de klim naar Sant Joan de Labritja voor ons, en dat is een mooie, rustige klim naar 300m hoogte over 7 kilometer, dus daar zien we niet heel erg tegenop! Tijdens deze klim gaat de zon flink schijnen en blijft dat de rest van de vakantie doen! Na de col dalen we naar Sant Joan en eten daar een heerlijke tortilla en gaan op weg naar Sant Miguel de Balansat. Halverwege zien we een weggetje dat naar Can Josepet en Port de Benirras gaat, maar onduidelijk is of je dan verder kunt naar Port de Sant Miguel. Via mijn GPS zie ik dat het kan en we gaan op weg. We dalen een mooie route naar de kust bij de haven, maar dan volgt een afslag over een weggetje dat deels met 15% omhooggaat! We lopen maar, want op de fiets gaat dat niet - het is ook nog 30º - en we klimmen op die manier weer naar een hoogte van 119m (vanaf zeeniveau), maar daarbij moeten we ook steeds weer dalen. Ook nu weer prachtige uitzichten op de kust, de baaitjes en de bijzondere huizen die daar staan. Tenslotte een steile afdaling naar Port de Sant Miguel waar we in een appartement helemaal hoog in het dorp een uitstekende verblijfplaats hebben. We doen boodschappen in het dorpje en bij ondergaande zon eten we onze maaltijd op het balkon.
Port de Sant Miguel de Balansat - Port des Torrent
Op Ibiza loopt een grote rondweg voor het autoverkeer, maar wij weten vandaag het grootste gedeelte via prachtige binnenweggetjes een route te vinden, vlak langs de kust, met veel schaduw.
Zaterdag 7 juni, 38km.
We staan heel vroeg op om de warmte voor te zijn die wordt verwacht en we rijden om 8u weg. Maar op de klim naar Sant Miguel de Balansat is het al 25º – 30º. We doen in Sant Miguel wat boodschappen, drinken koffie en rijden dan een mooie, heuvelachtige, rustige weg naar Sant Mateu waar we de route naar Santa Agnès de Corona nemen, met een vrij steile start waar we lopen in de hitte (34º). Het landschap is vrij open. In Santa Agnès drinken we wat op het dorpspleintje en weten dan weer een mooi weggetje te vinden dat via Cas Mart weer vlak langs de kust loopt voordat we aansluiten op de hoofdweg en we naar de col bij Can Joan klimmen om uiteindelijk via een mooie, snelle afdaling bij Sant Antoni uit te komen waar we afslaan naar Cala de Moro waar we op een fietspad langs de kust uitkomen dat helemaal naar Cala de Bou doorloopt. Het is een gemarkeerde strook op de boulevard en de wandelaars houden vrij goed rekening met de fietsers, op de enkele toerist na die niet weet wat een fiets is.
We eten een cheeseburger bij de Burgerking en rijden het laatste stuk naar Port des Torrent . We zoeken vrij lang (internet) naar een geschikt hotel en komen uiteindelijk bij Hotel Barceló uit. We hebben nog niet gereserveerd en we vragen naar de kamerprijs. Die is ruim €30 hoger dan via internet. Als we dat vertellen krijgen we te horen dat we inderdaad beter via internet kunnen boeken. Dat doen we dan ook gewoon aan de balie met onze iPad en we hebben even later een mooie kamer. Er is wel een probleem met de fietsen, want die mogen het hotelcomplex niet in! We dringen wat aan, vragen naar de manager en zetten onze fietsen maar gewoon naast de hoofdingang. Het diner is inbegrepen in de prijs, we gaan daarna nog naar het strand en als we uiteindelijk terugkomen en vragen wat we met de fietsen moeten doen, kunnen we ze gewoon meenemen. We zetten ze onder de trap bij onze kamer waar ook een verzamelplek voor kinderwagens is.
Port des Torrent is een plaatsje dat vlak bij Sant Antoni ligt (waar het drukke uitgaansleven van de jongeren zich afspeelt), maar het is er gelukkig rustig en de zonsondergangen zijn hier verbijsterend!
Port des Torrent (Ibiza) - El Arenal (Mallorca)
De haven van Ibiza heeft 2 vertrekterminals: de eerste is direct bij het oude centrum, onder de heuvel waar het kasteel op staat. De tweede haven, Botafoc, ligt 3 kilometer verderop. Vanuit die tweede haven vertrekken de grote schepen en zijn er ook meer faciliteiten. Gelukkig zijn we ruim op tijd en kunnen we er rustig heenrijden.
Zondag 8 juni, 42km.
Vandaag is 'Island Hopping Day', want we moeten met de veerboot naar Mallorca.
Vroeg op, ontbijt en dan op weg naar Sant Josp de sa Talaia. Het is steeds licht klimmend en vrij benauwd en nevelig met afwisselend felle zon. We zweten behoorlijk! Vanaf deze plaats is het naar Ibiza-stad vrijwel steeds dalen en om 9:30 zijn we in de haven van Ibiza. Het kaartkantoor blijkt gesloten!?! Wat nu?? Navraag leert dat de ferry naar Mallorca hoedanook niet vanaf deze haven vertrekt maar vanaf Botafoc, helemaal aan de andere kant van de baai!! Gelukkig zijn we vroeg en we rijden naar de andere haven waar we inderdaad de benodigde tickets kunnen kopen. We hebben dan nog tijd over en rijden wat rond in deze buurt en langs het strand. Het is pas hier, dat we ontdekken dat Jonne's voorspatbord ontbreekt! Dat moet er dus in het vliegtuig vanaf zijn geraakt.
Een boot-ticket voor 2 personen naar Mallorca kost €129 (inclusief korting voor pensionados).
Het vertrek is wat chaotisch want er staat een enorme rij en onduidelijk is dat de mensen hier voor 2 bestemmingen staan te wachten: Denia (de meesten) en Mallorca. We plaatsen de fietsen op het autodek en zoeken zelf een plaats op het passagiersdek met meer dan voldoende plaats. De overtocht duurt ruim 3 uur en het is heel rustig weer met wat nevel op zee.
Op de veerboten is ruim plaats voor de fietsen. Bovendien zijn de boten naar Mallorca veel minder druk dan die naar het vasteland.
Vanuit de haven van Palma kom je snel op het fietspad terecht dat direct langs de kust loopt en goed is aangegeven. Het loopt vrijwel tot El Arenal door en het deel na Can Pastilla deel je met strandgangers en de toeristentrein. Dat deel is ook weer vervuild met 'jonge badgasten'.
We moeten even zoeken naar ons hotel want het ligt een beetje verborgen en de straat komt ook niet voor in mijn GPS!
Het hotel valt tegen met veel rumoerige jongeren en ook na het matige diner vinden we in de buurt niets voor een rustige zit, dus kopen we een fles Cava en gaan die op de kamer opdrinken terwijl we de plannen verder uitwerken voor de komende week. Een ding is zeker: we moeten langs Llucmajor voor een Vodafonewinkel om onze databundel aan te vullen. Bovendien is het zuiden van het eiland vrij warm en droog en kiezen we ervoor om zo spoedig mogelijk naar de Serra de Tramuntana te gaan.
Even voorbij de haven van Palma begint een prachtig fietspad dat tot aan onze bestemming voor vandaag, El Arenal, doorloopt.
El Arenal - Ruberts (Sencelles)
Op dit weggetje werd het 38°, later op de dag werd het nog heter!.
Maandag 9 juni, 44km.
Half 7 opstaan en om 8:30 wegrijden. Het is al 25º en we rijden de route van Raul Gonzalez tot aan het Hilton Hotel (in een oud klooster) bij Can Patacó. Daar volgen we dan de Cami de sa Torre naar Llucmajor. We rijden bij binnenkomst zowat de Vodafonewinkel binnen. Het is inmiddels 35º en nu blijkt dat we beter eerst ons tegoed (nog zo'n 350 Mb) op kunnen maken omdat we het anders kwijt zijn. We gaan dus op een pleintje in het dorp bij een bar in de schaduw zitten, en met wat ijs en koffie erbij slaan we aan het internetten, en plaatsen en versturen flink wat foto's. Na ruim een uur zijn we door ons tegoed heen en kunnen we terug naar Vodafone waar we nu 2Gb laten bijschrijven. We kunnen voorlopig vooruit!
Op Mallorca zijn zeer veel fietsroutes uitgezet en goed aangegeven en wij volgen de route naar Algaida die langs de Puig de Caldent voert. Hier wordt ook duidelijk dat Mallorca flink wat hogere bergen kent dan Ibiza. De weggetjes waar we over rijden zijn mooi smal, maar er is weinig schaduw, zodat de temperatuur op het hete asfalt oploopt tot 42º!! We verbruiken flink wat water en in Algaida gaan we in een bar weer pauzeren en zoeken een hotel in de buurt dat we kunnen reserveren. Bij deze temperatuur is het niet verstandig om heel lang door te fietsen.
In het volgende traject hebben we na Pina gelukkig meer schaduw en is het bosrijker en we zijn vrij snel in San Jordas Agroturismo, een groot klooster dat prachtig rustig in de natuur is gelegen. We vinden de kamer die ze voor ons hebben niet helemaal ok, en krijgen een andere, maar na de siësta gaan we eens praten bij de receptie, want de kamer voldoet totaal niet aan de beschrijving die we bij het reserveren hadden gezien. We krijgen tenslotte een 3e kamer en daar willen we wel blijven. Het probleem werd veroorzaakt doordat we maar kort van tevoren hadden gereserveerd en de persoon die ons ontving niet goed op de hoogte was. We hebben wel dubbel betaald blijkt later en het hotel zal het teveel betaalde terugstorten via onze creditcard. We zitten 's-avonds heerlijk buiten in de tuin en eten een lichte maaltijd.
Uiteindelijk duurde de terugbetaling wat langer, want toen ik na 3 weken nog niets had ontvangen kreeg ik op mijn bericht (in het Engels geschreven) geen reactie. Toen ik het daarna in het Spaans deed reageerde men wel: Het lukte niet via de creditcard en ze vroegen nu naar welk banknummer ze het konden overmaken. Toen daar ook na 3 weken nog niets op was binnengekomen kreeg ik op mijn bericht daarover een excuusmailtje terug met de mededeling dat de eigenaar een auto-ongeluk had gehad en nu zoveel last daarvan had, dat hij nog niet aan overboeking had kunnen denken. Opnieuw 3 weken later weer een berichtje gestuurd - er was nog steeds niets teruggestort - en toen kreeg ik het bericht dat de eigenaar een tweede ongeluk had gehad maar dat hij nu het geld direct zo overmaken. Dat is toen inderdaad gebeurd.
Ruberts - Port de Pollença
Als we uit Sencelles wegrijden hebben we een prachtig zicht op de "Serra de Tramontana", de heuvelrug in het noorden van Mallorca waar we de rest van de week in zullen rondfietsen.
Dinsdag 10 juni, 53km.
Vanwege de warmte overdag willen we nu zo vroeg mogelijk rijden en om 6.45 zitten we op de fiets. Het is zelfs fris (16º) en we moeten een vestje aan! Gedurende onze hele tocht naar de kust rijden we vandaag over schitterende weggetjes en paden, zeer aangenaam om te fietsen.
We rijden eerst naar Sencelles voor koffie en als we daar vertrekken zijn de vestjes al niet meer nodig, want het is 25º. In het gebied tussen Sencelles en Inca is vooral veel wijnbouw te vinden en we zullen later ook inderdaad steeds proberen om de lokale wijnen te drinken. Daar zitten stevig smakende wijnen tussen. In Inca doen we nog boodschappen voor onderweg en zetten aan voor het laatste stuk. We rijden buiten Selva om naar het Cami Vell de Pollença en volgen dan de weg naar Campanet.
Daar gaan we nog even op zoek naar een winkel voor wat extra water, maar hebben geen zin om helemaal het dorp in te dalen en weer terug te klimmen. Bovendien hebben we wel voldoende bij ons. Na Campanet ligt de route in een groot, groen, vruchtbaar rivierdal waar we klimmend en dalend (soms steile stukjes tot 13%) doorheen fietsen. Het is wel warm, en die warmte verdwijnt pas als we na het kruisen van de MA-2200 en MA-2201 (hoofdwegen naar Pollença) onder invloed komen van de zeewind die hier waait. Bij Llenaire bereiken we het strand en gaan in de schaduw van wat bomen op zoek (via internet) naar hotels. We willen hier 2 dagen blijven om de mooie Kaap Formentor te verkennen. We komen in Bahia Pollensa Apartotel, waar ze zelfs een echte fietsenkelder hebben! We moeten wel wat extra doorvragen naar het juiste appartement dat we willen, en los van de aanbiedingen via internet heeft het hotel zelf ook weer wat, maar uiteindelijk krijgen we een mooi, ruim appartement met balkon en goed werkende airco. We houden siësta, doen boodschappen voor het eten en maken nog een mooie strandwandeling. Het water van de zee is warm!
Een PRO fietsenstalling in ons hotel.
We passeren een mooie oase als we op weg zijn naar Sencelles. In deze streek trouwens ook veel wijngaarden!
Kaap Formentor
Woensdag 11 juni, 44 km.
We staan om 6:15 op, ontbijten en deponeren een klacht bij de balie over onze matrassen want die zijn beroerd slecht! Ze zullen worden omgeruild.
We rijden langs de boulevard naar het eind van het dorp en daar begint de klim naar het 206m hoge uitkijkpunt - Coll de la Creuta - aan de andere kant van de smalle kaap. Gelukkig ligt de weg die we klimmen vrijwel geheel in de schaduw van de bergruggen en is het heel erg rustig op dit vroege tijdstip. (Als we 's-middags terugkeren, ziet het op de coll, bij het uitzichtpunt, zwart van de toeristen).
We dalen dan weer - er staan nu veel bomen die schaduw geven - naar de andere kant van de kaap (richting hotel Formentor) waarna we een erg mooi stuk door schaduwrijke bossen fietsen. Het is bijna 6 kilometer, steeds licht klimmend met af en toe een tussendaling. Je rijdt door dat bos eigenlijk weer terug naar de noordkant van de kaap en daar begint ook weer een stevige klim naar het hoogste punt van de dag (222m) om tenslotte weer dalend en opnieuw klimmend - steeds wisselend tussen noord- en zuidkaap (die hier krap een kilometer breed is) - naar de vuurtoren toe te rijden die op 170m hoogte staat.
Het is prachtig, warm en helder weer en bij de vuurtoren is het nog rustig en kunnen we een plaatsje op het terras vinden waar we onze tortilla goed laten smaken. Terwijl we zitten te eten en rusten wordt het steeds drukker en drukker, en tegen de tijd dat we wegrijden staat er een file van auto's in de bochten naar de vuurtoren toe!
Wij rijden dezelfde weg terug en doen dat vlugger dan de heenweg. Achteraf zie ik ook waarom: op de heenweg hebben we ruim 500 meter geklommen en 300 meter gedaald, terug is dat andersom, 500 meter dalen en 300 meter klimmen.
Het is een mooie tocht geweest en het vertrek in de vroege ochtend is wel een voordeel, want als we terugrijden is het aanmerkelijk drukker op de weg. Bij terugkeer thuis zal bovendien blijken dat deze 'rustdag' de dag met de meeste klimmeters is geweest!
In het hotel hebben we twee nieuwe matrassen gekregen!
De beloning voor een prachtige tocht met veel klimwerk: De vuurtoren op kaap Formentera
Port de Pollença - Lluc
Heel zwaar is het allemaal niet op weg naar deze coll (qua klimwerk). Maar er is binnenkort geen plaats meer op het bord voor de stickers van de wielerclubs die hier allemaal langskomen.
Donderdag 12 juni, 30km.
Na het vroege ontbijt rijden we via mooie binnenweggetjes naar Pollença voor koffie en een geldautomaat en rijden daarna over de MA-10 naar Lluc. De eerste 7 kilometer (tot aan Son Marc in de Valle de'n Marc) is vrijwel vlak waarna een 8 kilometer lange klim volgt, een korte afdaling en de slotklim naar de Col de Femenia (515m). Er is veel schaduw op de weg, het is ook nog niet zo brandend heet (dat wordt het later wel) en er is vooral veel fietsverkeer, waaronder een georganiseerde ploeg met volgwagen. Na de col dalen we naar de Area Recreativa Menut waar we wat in de schaduw zitten en wat eten waarna we afdalen naar het Monasterio van Lluc waar we om 12:30 aankomen. We kunnen nog niet in de kamer en wachten wat af in de hal en verzamelen vast onze spullen. De kamer ligt op de tweede etage, onder het dak en het is er 29º!! Geen airco! Er staat wat wind. Jonne gaat wat op verkenning terwijl ik een siësta houd. We bezoeken later het verrassende museum in het klooster waar vooral de schilderijen van J. Coll Bardolet opvallen!
Het eten valt tegen en we verhuizen toch maar naar een kamer op de 1e etage omdat de wind nu is gaan waaien, maar dat levert niet veel winst op want het raam kan maar voor de helft open! Het blijft s'-nachts 24º-26º.
Lluc - Port de Sollér
Als we de eerste tunnel door zijn gereden en op weg gaan naar de volgende tunnel, zien we het stuwmeer van Cúber mooi in de diepte liggen.
Vrijdag 13 juni, 37km.
Om 6u staan we op. De kamer is nog steeds erg warm en ook in de gangen van het klooster is het onaangenaam. Buiten is het echter een heerlijke 20º! We pakken in, tuigen de fietsen op en willen gaan ontbijten om 8u, maar dat blijkt pas om 8:30u te kunnen!! Voor een klooster buitengewoon laat! We wachten geen seconde, kopen in het winkeltje alles wat we nodig hebben voor ontbijt en voor onderweg en vertrekken. We klimmen nu via de 'oude' weg terug naar de hoofdweg en beginnen dan aan de klim naar de Col de Jou. Stevig doorklimmen in een prachtige omgeving met weinig verkeer. We vinden gelukkig ook een leuk restaurant langs de weg waar we koffie en een stuk cake gebruiken. Storend is echter dat de eigenaresse van het restaurant bezig is om op het terras (en in de omliggende struiken!) werkelijk ALLE blaadjes weg te blazen van het terrein, en die taak wordt zeer serieus genomen. Er blijft niets liggen. Morgenochtend ligt het weer vol met blaadjes en dan kan ze opnieuw beginnen.
We dalen dan verder af in prachtige, diepe gorges, passeren de afslag naar Sa Calobra (het weggetje dat iedere fietser op Mallorca een keer wil rijden, maar wij dus niet) en klimmen door naar de tunnel die ons naar het stuwmeer Gorg Blau brengt.
Dan dalen we langs de oever heel matig naar het einde van het stuwmeer waar de 5 kilometer lange klim (5%) naar de volgende tunnel begint. Hierbij komt het volgende stuwmeer van Cúber steeds beter in zicht. Het is nu warmer geworden maar we hebben gelukkig veel schaduw van de bomen. Bovendien waait het ook licht. De tunnel is ook de pashoogte (872m) en er ligt een 15 kilometer lange afdaling op ons te wachten naar het strand van Port de Sollér. Het is een erg mooie, brede afdaling met nog steeds weinig verkeer en soms behoorlijk steile stukken. We doen het rustig aan, we moeten ook niet te vroeg bij het hotel zijn en rusten onderweg op een paar mooie punten. Om 13:10 arriveren we bij het hotel. Een mooie lokatie, kamer met balkon met zicht op de baai en voldoende wind van buiten zodat we de airco niet aan hoeven te zetten. We zwemmen later op de middag nog in het zwembad helemaal boven het hotel met zicht op de baai en weer zijn we daar helemaal alleen. Dan gaan we op de fiets boodschappen doen, rijden de hele baai rond en zien een prachtige zonsondergang precies tussen de twee landtongen in die de baai vormen. Er hangt in het plaatsje trouwens een aangename sfeer en het is er gemoedelijk. We eten op het balkon en zien de volle maan! (En Nederland verslaat het Spaanse elftal met 5-1 tijdens het WK in Brazilië, maar daar horen we op ons balkon vrij weinig van!)
De zonsondergang in Port de Sollér is heel bijzonder omdat de zon precies tussen de twee landtongen door naar de zee toe daalt!
Port de Sollér - Banyalbufar
En ook deze zonsondergang in Banyalbufar is adembenemend!
Zaterdag 14 juni, 40 km.
Met de balkondeuren open hebben we uitstekend geslapen en we zitten om 7:30 aan het ontbijt dat uitstekend is.
We rijden weg in een heet dal en tijdens de eerste klim naar 200 meter hoogte zijn we al snel kletsnat van het zweet. De temperatuur gaat vandaag van 25º naar 35º! Na de col volgen we de prachtige kustweg naar Deia waar we via een afdaling en wat tussenklimmen arriveren en in een bar wat verfrissends drinken. Dan volgt een vrij lang, pittig klimstuk naar 400 meter hoogte waar we - vanwege de hitte - vrij lang over doen en vrij vaak rust nemen. Tenslotte volgt er een afdaling naar de afslag bij Valldemossa. We hebben geen zin om in deze hitte dat mooie stadje te bezoeken en rusten bij het benzinestation op de kruising uit met ijs en water. Daarna gaan we opnieuw klimmen, dit keer naar 500 meter hoogte en dat is ook het hoogste punt voor vandaag. Uiteindelijk dalen we (met tussencol) naar ons hotel langs de invalsweg in het dorp. Vandaag klimmen we 750 meter.
En dit is de derde klim van vandaag.
We hadden al gereserveerd en zullen hier twee dagen blijven waarbij we vooral de wandelpaden willen bekijken. Het hotel is niet helemaal wat we er van verwacht hadden en wat er was voorgesteld op de website! Vooral het feit dat het langs de (overdag drukke) invalsweg ligt, was nergens terug te vinden. We hadden verwacht in een mooi park te zitten.
We kunnen helaas nog niet onze kamer in, want de douche is kapot en wordt gerepareerd. We gaan maar beneden zitten en zoeken vast wat zaken uit voor morgen.
Tenslotte kunnen we de kamer in, hebben gelukkig een goede airco en gaan het dorpje verkennen. Veel restaurants en hotels, twee levensmiddelen winkels, een gemeentehuis en wat andere winkels maar verder niet veel bijzonders. We eten later wel heel erg lekker in een klein restaurantje in een smal straatje naast de hoofdstraat.
Dit hek versperde de weg tijdens onze eerste wandeling. Er speelt een (al jaren slepend) juridisch conclict met de eigenaren. Het pad staat zelfs op de Kompass-kaart als gesloten, maar dat hadden we over het hoofd gezien! In 2024 kan de route weer gelopen worden volgens diverse internet sites.
Wandeldag Banyalbufar.
We staan om 6:30u op, eten ons eigen ontbijt en gaan op wandelpad. We doen de GR221 die even buiten het dorp weer van de hoofdweg afgaat. Het is een supersteil bospad, 30% of meer op sommige stukken, maar wel erg mooi om te doen. Er staat wel een bord dat waarschuwt dat de route na 1 kilometer is gesloten (wegens juridische geschillen), maar we denken dat we er wel langs kunnen. Maar nee hoor, er staat inderdaad een groot hek, er is overal prikkeldraad, en bestudering van de kaart en OSM leert inderdaad dat dit deel van de GR221 al geruime tijd is gesloten!
Dan maar weer terug en op zoek naar een andere wandelbestemming...
Dan gaan we terug naar de kamer om het pad de andere kant op te gaan lopen. Op het moment dat we voor ons hotel staan, barst er een flinke onweers- en regenbui los en we blijven ruim 2 uur op onze kamer afwachten. Dan klaart het weer helemaal op en we lopen nu de mooie route langs de kust naar Port de Canonges. Eerst een fraaie afdaling naar het strand en de haven van ons dorpje om dan via zeer steile, onduidelijk paden (weer 30%) naar het kustpad te klimmen dat verder uitstekend begaanbaar is en waar veel wandelaars zijn. We lopen ruim 17 kilometer vandaag in onze twee wandelingen!
We eten 's-avonds bij een bekend restaurant in deze streek: 1661. Erg lekker, maar ook erg duur.
Op weg naar Port de Canonges lopen we vrijwel de gehele route langs een prachtig kustpad met mooie uitzichten op de zee en de indrukwekkende rotspartijen.
Banyalbufar - Santa Ponça
We rijden bij vertrek uit Banyalbufar tussen de prachtige, door het zonlicht gekleurde rotsen.
Maandag 16 juni, 47km.
6u opstaan, eigen ontbijt en rijden om 7:20. Heel erg rustig op de prachtige kustweg bij een temperatuur van 20º! We rijden weer veel in de schaduw van de bergrug en de bomen. Ook de wind hebben we mee. In Estellenc drinken we koffie en gaan dan verder over een weg met indrukwekkende vergezichten op de hoge kliffen langs de kust die in het westen voor ons opdoemt, maar ook op de prachtige kust waar we steeds vlak langs fietsen. Nu blijkt ook dat het een goede keuze is geweest om tegen de klok in te fietsen: steeds de zon in de rug bij vertrek en altijd de kust direct aan je rechterhand. Het doet ons soms sterk denken aan Hwy 1 in California. Als we Cala de Ses Origues passeren (en tevens landinwaarts keren en de kust verlaten), valt er een klein regenbuitje precies op het moment dat we de twee tunnels in dit traject passeren! Daar schuilen we dan ook een minuut of vijfentwintig en klimmen dan verder landinwaarts naar de Coll de sa Gramola. Dan volgt een spectaculaire afdaling naar Andratx en hebben we de hele MA-10 gereden door de Serra de Tramuntana. Het is ons niet tegengevallen.
Bij een regenbuitje was er precies deze schuilplaats. Staande in die tunnel viel ook op dat hier veel bosbranden hebben gewoed!
We doen boodschappen en gaan dan via een mooi, stil bergweggetje (MA-1031) naar Es Capdella. Als we ergens onder de bomen staan te rusten, horen we even verder op of langs de weg een flinke knal, alsof er een stalen deur uit zijn hengsels valt. Als we even later langs het punt rijden waar we dat geluid hoorden, zien we de oorzaak: een auto is komend van een steil weggetje door zijn remmen geschoten (of de macht over het stuur kwijt geraakt) en tegen de vangrails aan gevlogen. Total loss! De Engelse bestuurder heeft zijn gevoel voor humor niet verloren en vraagt of wij een sleepkabel hebben!
Wij rijden nu richting Calvia waar we langs de weg een mooi fietspad aantreffen en ik wil dan over de Barranc de Cohans naar Santa Ponça rijden, maar die weg is wegens werkzaamheden gesloten. Dan maar via Calvia. We laten de mooie bergen achter ons en zijn weer in het laagland van Mallorca. Vandaag opnieuw ruim 775 klimmeters.
Hotel snel gevonden, onvriendelijke ontvangst met gedoe over onze fietsen die niet binnen zouden kunnen. De (Nederlandse) eigenaresse heeft nog nooit fietsers gehad zegt ze! Uiteindelijk kan de fiets 's-avonds wel binnen staan in de massagesalon.
Het plaatsje is een supertoeristenoord met voertaal Duits of Engels en 'Restaurant Rhein' als norm.
Gelukkig vinden we nog een plezierig Spaans restaurant aan het water waar we bij ondergaande zon heerlijk kunnen eten.
Santa Ponça - Can Pastilla
Een laatste blik op de Serra de Tramontana voordat we Santa Ponça binnenrijden...
Dinsdag 17 juni, 40km.
Weer om 6u opstaan en ontbijt om 8u. Smakeloze koffie, smakeloze kaas en smakeloos vruchtensap dat uit een chemische fabriek komt!
We rijden om 8:30 weg en volgen steeds zo dicht mogelijk de kustlijn. We rijden langs de 'Costa de la Luz' en 'Cap Negret' en in Port Adriana drinken we koffie tussen de peperdure jachten die hier liggen. Even buiten het dorp begint ook het fietspad dat vrijwel ononderbroken doorloopt tot El Arenal! Sommige stukken mooi breed, soms alleen de stoep, soms deel je het pad met wandelaars en soms is het alleen voor de fietser. Maar het is hier plezierig om te fietsen, ook al zit je weer wel in de drukte van het autoverkeer dat nu eenmaal onvermijdelijk is in deze toeristische plaatsen.
Van Magaluf tot Palmanova volgen we de boulevard vlak langs (en soms over) het strand en weten eindelijk de ijskoffie te vinden waar we al 10 dagen naar op zoek zijn! Helaas niet zo best (4.5).
De route naar Can Pastilla verloopt verder probleemloos maar is verder niet echt interessant. Je fietst uiteindelijk toch gewoon door de toeristenindustrie. In de haven van Palma eten we nog wat van onze toastjes met kaas en gaan dan naar ons appartement waar we alvast wat voorbereiding voor de terugreis treffen. Dan de haven verkennen voor een goede eetplaats en nog wat laatste zon en foto's en nog een duik in het zwembad van het hotel. Het eten in het door ons uitgezochte restaurant valt nogal tegen.
Mooie, onbewoonde eilandjes...
Palma - Vught.
Een hoop gedoe met die fietsen en de scanners...
Woensdag 18 juni
Weer vroeg op. Het heeft vannacht flink ge-onweerd en geregend en onze fietsen zijn kletsnat want die hebben naast het hotel gestaan (binnen de omheining, maar niet overdekt). De afslag naar het vliegveld hebben we binnen 3 minuten bereikt en dan zien we ook dat die weg eigenlijk voor fietsers verboden is want het is de enige autoweg op Mallorca! Andere opties zijn hier niet, dus we wagen het er maar op. Het is nog niet heel erg druk en de vluchtstrook waar we op rijden is breed. Nadere bestudering van de kaart (thuis) leert dat er een misschien een andere route mogelijk is, maar dan moet je eerst weer een stuk richting Palma om dan via een binnenweg aan te sluiten op het vliegveld (zie kaart hieronder met een mogelijke oplossing). De totale route is nu 2.5 kilometer. We zoeken onze balie, zien daar enorme rijen (voor de vroege vlucht naar Amsterdam) en beginnen aan het klaarmaken van de fietsen. Tegen de tijd dat we daarmee klaar zijn is de drukte alweer verdwenen en zijn we snel geholpen. Helaas heeft het daarna flink wat voeten in de aarde om onze fietsen door de 'security' te krijgen. De eerste scanner waar ze doormoeten is te klein, de volgende is een half vliegveld verder en daar moet er weer iemand anders bijkomen. Er moet 4 keer worden gebeld voor toestemming en of onze fietsen wel zo mee mogen (niet in een doos, dat mag bij Transavia inderdaad tot nu toe altijd) en uiteindelijk (een uur later) is dat geregeld. Daarna hebben we ook nog 3 kwartier nodig om zelf door de security te komen. Het is een niet erg efficiënt vliegveld hier.
Vertrek is keurig op tijd en bij aankomst in Eindhoven moeten we vrij lang wachten op onze bagage en fietsen. We staan ook nog lang te klungelen om de fietsen weer op te bouwen want van Jonne's fiets is het stuur een volle slag gedraaid en daarbij is de rem helemaal ontregeld en ook op mijn fiets is de rem niet helemaal in orde. Terugtocht gaat daarna als vanouds met weer wel wat regen! Om 17u thuis.
De route vanaf Can Pastilla naar het vliegveld.
Dat is veiliger dan de variant over de autovia die wij reden…
Laatste versie: 27 november 2024
 |
Terug naar de Indexpagina Marc Zoutendijk – © 1993-2093 Hier is een mailformulier |
 |