Kaartmateriaal.

• ADFC Radtourenkarte 1:150.000 #15 en #16
• Bikeline Radatlas Eifel (2007)
• Bikeline Lahntal Radweg (2007)

Zondag 26 april, 83 km
[routekaartje]

We slapen prima en bij het opstaan is er veel zon. We krijgen een lekker ontbijt en rijden daarna om 9.25u het dorp uit in heerlijk, zonnig weer met weinig wind. Het pad langs de Roer is heel plezierig om te fietsen. In Abenden nemen we koffie met een enorm stuk kwarktaart waarop we minstens 4 uur kunnen fietsen! In Heimbach is een keuzemogelijkheid:

1. een korte route naar Gemünd (via Mariawald) maar met een flinke klim;
2. Langs de Rurstausee naar Gemünd

We nemen eerst optie 1, omdat we op willen schieten om zuidelijker te komen, maar al na één kilometer keren we om. Niet vanwege die klim, maar vanwege de enorme aantallen motorrijders op deze weg. En route 2 blijkt een prachtig avontuur te zijn. Alléén voor fietsers, af en toe wat klimmen en dus veel fietsplezier. Maar daar komt vlak voor we bij Rurberg aankomen onverwacht een einde aan: we horen rare rinkelende geluiden rond de trapas! Wat is er nu weer loos met deze rampenfiets?? Het blijkt dat het kleinste voorblad (met 28 tanden) nog maar aan één bout hangt te bungelen!! De andere bouten zijn er gewoon uitgevallen! Hoe kan dat nou weer?

Fietsbruggetje over de Roer even voorbij Obermaubach.

Blankenheim tijdens een regenbui.

Maandag 27 april, 89 km
[routekaartje 1] [routekaartje 2]

Tijdens het ontbijt belt de eigenares met een ijzerwarenzaak in het dorp, vlakbij het hotel, die 8000 soorten schroeven en boutjes heeft! We lopen er naartoe, maar het boutje dat wij zoeken heeft hij niet. We zullen dus een andere fietsenzaak moeten vinden.
Het weer is grijzig en behoorlijk koud als we om 9:40 wegrijden. De route is heel erg mooi en vrijwel steeds over vrijliggende fietspaden. Af en toe een stevige klim – die we dus moeten lopen door het ontbreken van een lichter verzet – maar overwegend dalen. We hebben handschoenen aan en een haarband om, maar rond 12u begint de zon door te breken en wordt het warmer.

Voor vandaag was regen voorspeld en die krijgen we ook. Bij het vertrek regent het gestaag en we besluiten eerst eens te gaan kijken op het station van Andernach wat er met een trein mogelijk is. Het stuk naar Andernach is behoorlijk saai door industriegebied en niet langs de Rijn, maar het fietsen in de regen valt eigenlijk nog wel mee, zeker omdat we niet hoeven te klimmen. Informatie op het station leert dat er per trein niet zoveel mogelijk is. Daarom gaan eerst maar eens verder naar Koblenz (langs de Rijn) nadat we in een konditorei heerlijke koffie met roomkwarktaart nemen. Bij het uitrijden van de stad komen we eerst nog door wat industrieterrein, maar langs de oever is het weer een stuk leuker. In Kaltenengers lunchen we op een overdekte rustplaats voor fietsers, het is qua temperatuur best lekker, waarna we op weg gaan naar Koblenz. Een flinke stortbui komt naar beneden als we de stad binnenrijden langs de Moesel. In de binnenstad gaan we ons bij een boekhandel oriënteren over het Lahndal fietspad dat we ergens beschreven hebben zien staan en dat bij Koblenz begint.

Woensdag 29 april, 77 km
[routekaartje]

Bij het opstaan is het egaal grijs, maar al snel hebben we opklaringen en het blijft droog tot 16u. De route gaat opnieuw vlak langs de oever van de Lahn met vrijwel geen hoogteverschillen. Alleen bij Nassau moet wat worden geklommen en in het stuk naar Oberndorf. Van Laurenburg tot Geilnau loopt de route niet langs de rivier maar over de autoweg, en er wordt aangeraden om hier een stukje de trein te nemen. Dat doen we dan ook en 8 minuten later staan we in Balduinstein waar we koffie nemen. De zon schijnt hier behoorlijk.
Vlak voor Diez zit er een glassplinter in onze voorband die er nog een halve centimeter uitsteekt! Maar dankzij onze Schwalbe Antilekband, heeft het geen gevolgen! Ik kan de splinter er met een tangetje uitkrijgen.

Na Diez en tot aan Runkel is de route niet zo mooi en nogal vlak in de omgeving, voor de rest is het een erg mooie tocht door veel natuurschoon. We rijden Limburg even binnen voor een korte rustpauze direct bij de afslag van de oude brug naast de Johannes Kerk. Even voorbij Villmar begint het te regenen en doen we de regenpakken aan, maar de route maakt hier veel goed en voert door prachtige uiterwaarden. Als we in Fürfurt aankomen, barst een hevige bui los als wij juist langs een overdekte rustplaats aan het einde van het dorp komen.

Als we opstaan denken we dat het droog is, maar tijdens het (karige) ontbijt begint het al te miezeren. We trekken het volledige regentenue aan en rijden langs de spoorbrug voor het hotel direct het stadje uit. We rijden mooi langs de oever naar Löhnberg en via wat korte klimmetjes naar Biskirchen en Stockhausen. Via Leun en Solms (Inderdaad, Amalia van!) bereiken we Wetzlar waar de Leica fabrieken zichtbaar het stadje domineren en we we nemen er koffie en broodjes. Door het weidse en polderachtige landschap gaan we richting Giessen waar het landschap heel vochtig is en in Wissmar doen we boodschappen. De regen houdt hier ook op en in Fronhausen willen we een kamer gaan zoeken. We zitten echter aan de verkeerde kant van de spoorbaan en kunnen het dorp niet in en de toegangsweg vanaf deze kant is te ver omrijden. In zonnig weer gaan we nu verder en in Niederweimar gaan we nogmaals een hotel opzoeken, maar dat ligt op zo'n druk punt dat we er ook meteen weer van afzien. Wij rijden langs Gisselberg waar we op een smal pad langs een afsluithek moeten rijden en daar slippen we met de fiets en gaan onderuit! We hebben vrijwel geen snelheid, de fietstassen vangen ook de klap goed op en Jonne heeft haar voeten niet in de klikpedalen dus de schade (aan onszelf) is nihil. Je schrikt er alleen even van.

De zon staat strak te schijnen en blijft dat de hele dag doen. Wel hebben we in het eerste deel van de dag nogal wat koele wind en vooral in de dichte bossen hebben we nog een vest nodig. Vanaf Frederichshütte loopt een prachtig bospad dat met licht klimmen en dalen nu helemaal tot Feudingen doorloopt, je hoeft dus bij Bermershausen niet meer de hoofdweg op. We rijden helemaal alleen in heerlijke stilte. In Feudingen is het zoeken naar het juiste vervolg, omdat je nu op een andere manier het dorp binnenkomt en de beschrijving in het boekje niet meer klopt. Naar Volkholz is het nog een fietspad door het bos, en dan over een heel rustige weg langs Glashütte en Welschengeheu waarna een onverhard bospad ons licht klimmend - en goed te befietsen - tot aan de L722 brengt waarlangs ook de bron van de Lahn is gelegen. Het is opnieuw zoeken, want we denken eerst dat de bron ergens verborgen achter een boerderij ligt, maar hij ligt even verderop langs de hoofdweg met een groot restaurant erbij!