De weg naar de zon in Beieren.
Zomer in de zomer!
17 augustus — 11 september 2011

routebordjes

De zomer van 2011 is nogal regenachtig en koel (juli was de natste maand sinds 1902!) en onze plannen voor een fietsvakantie kunnen alle kanten op. De reden daarvoor is dat ik dit jaar met pensioen ga en me niet druk meer hoef te maken over het op tijd terug zijn voor een volgend schooljaar of lessen moet voorbereiden (ik werkte in het HBO).
We hebben wel zin in warmte en zon en twijfelen tussen een vliegtuig naar het zuiden (Spanje/Portugal) om daar te gaan fietsen, óf richting zuid-Duitsland. Kijkend naar de weersverwachtingen voor Beieren ziet dat er veelbelovend uit en we besluiten de stap te wagen. Slaat ook daar het weer om, dan zijn we redelijk snel in zuid-Frankrijk. Dat was echter niet nodig, want we hebben van de bijna 4 weken dat we onderweg waren, 3 weken zeer zomers weer gehad (tot 36°!), veel zon en een prachtige fietstocht met zeer veel verrassende wendingen en bestemmingen.
We zijn van huis uit met de trein naar Würzburg gegaan en hebben van daaruit een grote cirkel rondom München gereden: eerst zuidwaarts naar de Oostenrijkse grens, dan langs die grens naar het oosten en vervolgens weer naar het noorden.
Omdat we ook Dessau wilde bezoeken (de Bauhausstad) hebben we de reis daar naartoe met de trein gedaan. Daarna nog een mooi traject langs de Elbe (via Magdeburg) naar het noorden en vervolgens opnieuw met de trein in de richting van de Nederlandse grens waarna we de laatste etappes reden en via de Achterhoek uiteindelijk weer naar huis gingen. We hebben ruim 1600 kilometer gefietst en alleen in de laatste week was het weer wat meer bewolkt met af en toe wat regen.

cockpit
De Garmin routeplanner maakt sinds deze vakantie deel uit van de cockpit. Een extra kaart erbij is wel handig om een overzicht te hebben.

Ik had een nieuwe ketting gemonteerd maar niet de tandwielen vervangen (was volgens de fietsenmaker nog niet nodig). Dat gaf de eerste week nogal wat gekraak bij het gebruik van het kleinste voorblad, dat in feite toch te ver was ingesleten. Uiteindelijk verdween dat gekraak na een week, toen ook de nieuwe ketting weer was ingeslepen door dat kleine blad! Volgende keer toch maar ketting én tandwielen vervangen!
Op onze vakanties heb ik altijd een grote hoeveelheid kaarten bij me, maar naarmate de fietstocht vordert heb je steeds meer kaarten bij je die je niet meer nodig hebt! Dat wilden we dit keer vermijden en we hebben een Garmin routeplanner gekocht: de GPSmap 62st. In de week vóórdat we vertrokken heb ik zoveel mogelijk de trajecten waar we langs zouden kunnen komen bestudeerd en in het apparaat geladen, waarna we met slechts 2 kaarten onderweg gingen. Gaandeweg kwamen we erachter dat door het onvoorspelbare van deze tocht het toch wel lastig was om zonder een grotere overzichtskaart te werken (op het kleine schermpje kun je niet heel goed zien wat er allemaal is) zodat we uiteindelijk toch weer wat kaarten hebben gekocht.


059lekkerfietsgrind
Een lekker stukje grindpad op zijn tijd en dan nog een beetje steil als het kan, zodat je tenminste niet die hele vakantie op je fiets hoeft te zitten!♥
gereedschapskist
Een belangrijk onderdeel van onze bagage is de gereedschapskist! De langwerpige, vierkante doos onder het zadel die vast zit met klittenband. Daarin zit alles wat we nodig hebben om onderweg de standaardpech op te lossen.

Het was wel handig dat de door mij gebruikte digitale kaarten (gedownload via Velomap.org), vrijwel alle fietsroutes uit Duitsland erop hebben staan. Dat heeft ons enorm geholpen. Vooral bij de navigatie in de steden was het ook een uitkomst, omdat je dan blindelings op de aanwijzingen kunt vertrouwen.
We namen op 16/8 de trein naar Heerlen en fietsten naar Herzogenrath vlak over de grens. We moesten een station in Duitsland hebben om een kaartje voor de fiets te kunnen kopen, want het speciale 'Quer Durchs Land' ticket hadden we al via internet gekocht en geprint. Hiermee kun je de hele dag onbeperkt reizen voor een aantrekkelijke prijs (mits in regionale treinen), maar het fietskaartje kan niet via internet worden gekocht. Onze treinreis gaat via Düsseldorf, Koblenz en Frankfurt. Bij aankomst in Würzburg loodst de GPS ons prima naar ons hotel en eten we buiten op een terras aan de oever van de Main.


Voor de eerste periode van onze vakantie heb ik de volgende fietsroutes op mijn lijstje staan:
Van Würzburg een doorsteek maken naar het Taubertal via de Romantische Strasse. Langs de Tauber naar Rothenburg en dan de doorsteek naar de Altmühl. Via het oude Donaudal passeren we dan de Donau en rijden daarna via de Paartal route een stuk zuidwaarts om ter hoogte van Augsburg weer op de Romantische Strasse uit te komen die we deels volgen om tenslotte een volgende doorsteek te maken naar de Bodensee-Königssee route.
Tot zover de routes die ik thuis al had bekeken en in de GPS had gezet. De rest van de route hebben we van dag tot dag bepaald, ingegeven door het weer of lokale omstandigheden en aantrekkelijkheid van de route.


IMG_8580-chiemsee
Langs de Chiemsee.

De route van dag tot dag


Kaartmateriaal.

Nieuw in dit reisverhaal zijn de routekaartjes met gps informatie die op de site van Ridewithgps.com zijn ondergebracht. Zie link bij kaartmateriaal.
Waar geen routekaartjes staan is de route onderdeel van een grote fietsroute die zo duidelijk is aangegeven dat een routekaartje geen zin heeft. Dat geldt trouwens ook wel voor die etappes waar ik wel een kaartje geef, maar vaak wijken we af van een traject en dan zijn die kaartjes weer wel nuttig.


De tekentjes ↓ ↑ ← → aan het eind van sommige tekstkolommen geven aan of je voor het vervolg naar beneden/boven of naar links/rechts moet lezen. Een foto over de gehele breedte is altijd een scheiding (einde van hoofdstuk). Combinaties zijn ook mogelijk: →↑ betekent dat je in de rechterkolom weer helemaal bovenaan verder moet lezen.

Würzburg-Tauberrettersheim

IMG_8333-klimuitwurzburg
Het hoogste punt vanuit Würzburg is bereikt.
Woensdag 17/8, 78 km.
[routekaartje]

Het is prachtig weer als we vroeg wakker worden. We ontbijten op de kamer en rijden om 9.15u weg. Het is 19° en dat zal oplopen tot 29° onder een blauwe lucht met af en toe een schapenwolkje.
We volgen de Romantische Strasse (die er ook in een variant voor automobilisten is) in de richting van Werbach aan de Tauber. Vanuit Würzburg moeten we eerst geleidelijk klimmen naar 360m (vanaf 170m) bij Oberalterheim en dat gaat via kleine dorpjes (ijskoffie!) en mooie bossen met zeer steile stukken. Daar hebben we nog wat problemen met de nieuwe ketting: het kleinste voorblad (28 tanden) is te ver ingesleten om nog soepel in de ketting te grijpen, waardoor we een hoop bijgeluiden krijgen! Na een week is het probleem ook weer verdwenen, want de nieuwe ketting wordt op deze manier snel een oude ketting! De afdaling naar Werbach bij de Tauber is erg mooi en we rijden door een lieflijk landschap dat met dit fraaie weer bijzonder prettig fietst.



Aangekomen bij de rivier volgen we nu de Taubertal route en wel De Klassieker, de variant die de rivier zo dicht mogelijk volgt. Er is ook een 'Sportieve' variant die meer door de heuvels voert. We kunnen nu goed doorkarren en in Tauberbischofsheim lunchen we in een mooi stadsparkje bij een oud slot. Er zijn behoorlijk veel fietsers onderweg vandaag (dat zal de komende dagen steeds zo zijn) en het zijn ook bijna allemaal leeftijdgenoten! (60+)
Na Dittigsheim rijden we mooi door de natuur langs de oevers van de Tauber naar Tauberettersheim waar we bij hotel 'Krone' een kamer hebben gereserveerd. We zijn er om 16:40 en installeren ons in onze kamer. Zo'n eerste fietsdag is weer even wennen, maar gelukkig hebben we het langverwachte mooie weer! Ik probeer later nog iets aan het geratel van de ketting te doen, maar dat is een kwestie van inslijten en kan nu niet worden 'gerepareerd'.


IMG_8341-brug
De brug bij Tauberettersheim.

Tauberrettersheim – Leutershausen

IMG_8347-rothenburg
Rothenburg ligt boven ons op de heuvelrug.
Donderdag 18/8, 74 km.
[routekaartje]

Als we na het eenvoudige ontbijt vertrekken is het blauw en 23°, prima fietsweer! We doen boodschappen in Röttingen en even voorbij dat plaatsje begint een mooi stuk fietspad over een oud spoortraject tot aan Creglingen, een mooi stadje.

We kwamen deze vakantie veel onverwachte stukken spoortraject tegen. Dit traject is de Gaubahn Radwanderweg en er is een website waarop al die stukken tot fietspad omgebouwde spoorbanen zijn gedocumenteerd: http://www.achim-bartoschek.de/bahn_index.htm.
Je vindt er kaarten, foto's beschrijvingen en allerlei details over de geschiedenis. Het is een waar levenswerk van Achim Bartoschek en een bron van informatie voor het uitzetten van leuke fietsroutes!

Het vervolg is tot aan Rothenburg veel klimmen en dalen over korte, steile heuveltjes. We kunnen vaak met de snelheid opgebouwd in de afdaling het volgende heuveltje weer opkomen! De temperatuur is nu opgelopen tot 30°. Rothenburg is een erg fraai stadje met mooie vakwerkhuizen en het is er ook erg druk! Het ligt mooi op een heuvel, hoog boven de rivier. We nemen een ijskoffie met uitzicht op het grote stadhuis en zoeken dan de route de stad weer uit die ons naar de Altmühl moet brengen. Het wordt al op bordjes aangegeven. Er zijn 2 varianten:

  1. de eerste gaat via Neusitz naar Geslau om pas bij Colmberg weer bij de Altmühl uit te komen;
  2. de tweede gaat via Wachsenberg door het mooie Klosterwald naar Linden en Windelsbach om dan bij Hornau al op de Altmühl uit te komen.

Deze tweede variant is eigenlijk onderdeel van de 'Paneuropa Radweg'. Wij nemen deze tweede variant, maar moeten daarvoor bij Wachsenberg wel een klim van 16% lopend wegwerken (het is inmiddels 36°!)

007weiskopfmonument
Leutershausen: Een kunstwerk dat het vliegtuig van Weisskopf uitbeeldt.
Klik hier voor een andere foto.



Eenmaal daar houden we in de schaduw, onder een mooie grote boom, een lunchpauze.
We vervolgen daarna over een prachtig bospad – dalend – en rijden dan bij Linden over de hoofdweg snel naar Windelsbach. Dat is korter dan de rare omweg die de officiële route neemt (via Nordenberg). We zijn snel in Hornau waar we de Altmühl op ons pad vinden. Er volgt dan tot aan Unterhegenau een beetje een saai stuk over landweggetjes, tamelijk ver van de rivier vandaan. Langs de Eichelberg wordt het weer mooi. In Colmberg zoeken we naar hotels, maar die liggen weer allemaal hoog het dorp uit en dus gaan we naar Meuchlein waar het hotel 'Ruhetag' heeft! Dan rijden we maar door – over een mooi traject – naar Leutershausen waar we in het hotel tegenover het Gustav Weisskopf monument een goede kamer hebben. Het is wat bewolkter geworden, ook weer wat koeler, maar nadat we ons hebben opgefrist is het ook buiten weer helemaal blauw geworden.
Weisskopf was de man die in 1901 – nog vóór de gebroeders Wright – een eerste solovlucht met een gemotoriseerd vliegtuig maakte. Hij deed dat overigens in Amerika waar hij naartoe was geëmigreerd.



Leutershausen – Windsfeld

Vrijdag 19/8, 52 km.

We staan vroeg op en tijdens een flink onweer met stortbuien gaan we vast inpakken. Als we na het ontbijt om 9u wegrijden is het al weer helemaal opgeknapt en blauw! Het waait vrij stevig uit ZW, het landschap is mooi maar de route op de boerenweggetjes zonder enige beschutting is soms wel wat saai. De rivier is steeds zo'n 50-200m van de weg af. We zijn vlot in Herrieden en na een korte pauze gaan we verder naar Grossenried waar we bij een stehcafé koffie en wat te eten nemen. Vanaf Ornbau loopt het fietspad direct langs de oever van de 'Altmühl Zuleiter', de waterstroom die de Altmühlsee voedt. Bij dat meer rijden we de variant over de noordoever. Vanwege de sterke wind zijn er vele watersporters actief op het meer.
In Günzenshausen langs de VVV en een fietsenmaker om te kijken of ze een nieuw voorblad hebben, maar dat hebben ze niet. Wij gaan dan door naar Windsfeld langs een leuke route en stoppen in hotel Moarshof. In het dorp zijn zeer veel ooievaarsnesten en bijhorende vogels!



Windsfeld – Wellheim (Hard)

IMG_8381-12apostelen
De twaalf apostelen bij Solnhofen.
Zaterdag 20/8, 61 km.

Tijdens het ontbijt zoeken we (met onze iPad) naar een volgende verblijfplaats. Omdat het zaterdag is, willen we niet het risico lopen om ergens voor een vol hotel te staan. We moeten nl. besluiten hoe we verder zullen gaan: langs de Altmühl over het traject dat we in 2007 vanaf de andere kant al hebben gereden, of doorsteken naar het zuiden, daarbij de Donau kruisend en richting Augsburg rijden. We kunnen dat besluit nog even uitstellen tot we in Treuchtlingen zijn. We rijden om 9.30u weg en langs lange rechte stukken – langs de spoorbaan – rijden we naar Treuchtlingen toe waar we een stevige ijskoffie nemen en een hotel in Wellheim bellen om een kamer te reserveren. Dat is geen probleem. Wellheim ligt in het Urdonautal, waar 200.000 jaar geleden de Donau stroomde die pas sinds de laatste ijstijd zijn huidige loop heeft via Neuburg en Ingolstadt.


Even voorbij Dietfurt volgt het fietspad pas echt de mooie oevers van de Altmühl. Heerlijk om te fietsen met op de rivier heel veel bootjes en op de fietspaden veel fietsers. Om 13:30 zijn we in Dollnstein nadat we bij Solnhofen nog zicht hebben gehad op de '12 apostelen', een grote, karakteristieke rotspartij. We kennen deze route vanuit de trein toen we er in 2007 langskwamen.
In Dolnnstein stel ik de GPS in op het hotel waar we heen willen en die leidt ons daar prima naartoe. Feitelijk zitten we in Hard, een klein gehucht buiten Wellheim, maar heel mooi op een 500m hoge berg gelegen.
Het hotel heeft een uitgebreide nieuwe vleugel met een 'welness' centrum en wij duiken het zwembad in, de sauna, de kruidenbaden, de stoombaden en daarna de ligstoelen om bij te komen. Het eten is ook nog eens uitstekend: heerlijke, verse forel!



Wellheim (Hard) – Waidhofen

IMG_8386-donaumoos
Een prachtig stuk natuurgebied langs de Donau op weg naar Weichering.
Je rijdt hier een kilometer of 8 door een erg mooi stuk van de zgn. Donaumoos.

Zondag 21/8, 55 km.

Het is prachtig blauw en ook al snel weer erg warm. Ook vandaag wordt het 32° en vanwege die hitte stoppen we eerder met fietsen dan we van plan waren.
We rijden naar de Donau via Nassenfels en Bergheim via een grotendeels dalende route. We zoeken een beetje de boerenweggetjes tussendoor omdat op de hoofdweg nogal snel wordt gereden. Als we de Donau gepasseerd zijn rijden we door de indrukwekkende Donnaumoos naar Weichering waar het tijd is voor een ijskoffie.

Omdat we van het gebied waar we nu doorheen moeten geen andere kaart hebben dan een grote overzichtskaart van het Bayernnetz für Radler (waarop wel zeer veel fietsroutes worden beschreven), moeten we voor het eerst gebruik maken van wat onze GPS ons voorschotelt en vertrouwen op de thuis uitgezette 'sporen'.


Die had ik allemaal gedownload als GPS-tracks van genoemde website. Dat gaat goed en levert verrassend nieuwe weggetjes op door het 'Spargelland'. Vooral afwijken van de voorgestelde route is nu leuk omdat allerlei onverharde boerenweggetjes nu overzichtelijk voor ons klaarliggen. In het verleden was niet altijd duidelijk waar een weggetje/pad eindigde, nu is dat wel zichtbaar op ons GPS scherm. We komen daarbij wel eens op routes die eigenlijk voor een ATB zijn bedoeld, waardoor we met onze tandem met bagage soms moeten lopen en duwen!
In Waidhofen gaan we wat drinken – het is erg warm – en zien dat er ook een hotel bijhoort. Daar is genoeg plaats en wij hebben in de warmte geen zin meer om verder te gaan (dat hebben we de afgelopen 2 zomers nog niet eerder meegemaakt!). Het hotel heeft trouwens ook een uitstekende keuken en dat merken we als we er 's-avonds eten.



Waidhofen – Mering

018kerkonderweg
In Beieren staan honderden fraaie kerkjes. Iedere kerk heeft zijn eigen stijl toren en in de verzengende zon zien ze er soms Spaans uit.

Maandag 22/8, 67 km.
[routekaartje]

Als we om 9u vertrekken is het 23°, twee uur later al 32° en ook vandaag halen we de 36°! De GPS leidt ons via een bos- en boerenlandroute naar Schrobenhausen, maar we komen daarbij wel over ruige, modderige bospaden en sporen. We worden ook nog aangevallen door muggen en daazen! Op het stadhuis haal ik een kaartje over de Paartalroute, maar daarna hebben we wat moeite – ondanks de GPS – om het juiste startpunt te vinden! Een behulpzame fietser helpt ons van de wal in de sloot door ons op een verkeerd punt af te zetten, maar daar is wel een winkelcentrum waar we dan maar boodschappen doen.


Dan weer omkeren en via een smal paadje dat ons door een andere fietser wordt gewezen (het staat nog niet op de GPSkaart) komen we terecht op een mooi pad direct langs de Paar. Heerlijke schaduw en rustig. Helaas is dat maar zo tot aan Hörzhausen, want daarna komen we terecht in vrij open land met weinig bomen en we fietsen onder een genadeloze zon in zinderende hitte van plaats naar plaats. Ook al die plaatsjes hebben allemaal veel nieuwbouwwijken waar nog geen enkele boom groeit en de hitte van het asfalt nog erger is! Op de schaarse schaduwplekken houden we halt om even bij te komen. Ter hoogte van Waichshofen ontmoeten we een 70-jarige fietser die ons uitnodigt om bij hem thuis wat te drinken. Hij is zelf ook een enthousiast fietser en is helemaal onder de indruk van onze plannen. Hij oogt ongevaarlijk dus gaan we met hem mee. Terwijl hij honderduit vertelt, werken wij 2 grote glazen appelsap weg. Een leuke onderbreking! Aichach is daarna snel bereikt en ook Sulzbach, Taiting, Dasing en Paar zijn in de hitte niet interessant en in Ottmaring moeten we wat langer pauzeren wegens oververhitting!
Dan het laatste stukje waar we door onze GPS keurig worden afgeleverd bij het hotel in Mering.

Omdat het apparaat soms merkwaardige beslissingen neemt bij eenrichtingsverkeerstraten, rijden we volkomen nodeloos in het dorp eerst een heuvel af en dan weer op! De hoofdstraat is voor fietsers in beide richtingen toegestaan, maar de GPS weet dat niet. Hotel Schlosswirt heeft een appartement voor ons beschikbaar! We eten later buiten op de markt. Het koelt nog niet af.



Mering – Schongau

Dinsdag 23/8, 77 km.
[routekaartje]

Om de warmte vóór te zijn staan we vroeg op en rijden om 7.45u weg. Temperatuur is nog heerlijk. Even buiten de stad vinden we de Via Julia naar de Mandicho See waar we de Romantische Strasse weer oppakken! We fietsen de volgende 40 kilometer een mooie, koele, gevarieerde en alleen voor fietsers bedoelde weg, een verademing! Het stuk direct langs de (snelstromende) rivier de Lech is erg mooi.
In Landsberg am Lech gaan we de stad even in voor de VVV, maar zijn net te laat! Wat is dat toch voor een idiote gewoonte om in het hoogseizoen je toeristeninformatie op kritieke momenten te sluiten?

020bijlandsberg
Nog steeds op de Romantische Strasse!

Bij Pitzling buigt de route van de rivier af richting Stoffen. Dat is jammer, want we moeten nu flink klimmen (het is 36°) en er is minder schaduw dan langs de rivier. Alhoewel er veel meer bomen staan dan gisteren. Volgens mijn GPS kaart moeten er paden zijn langs de rivier, maar de hoofdroute gaat via de heuvels. Als we bij Reichling aankomen, moeten we de rivier oversteken naar Epfach. Er staan wat onduidelijk bordjes als je de brug over bent, maar je moet NIET naar het St. Lorenz kapelletje gaan.



019delech
Langs de snelstromende Lech.

In Epfach nemen we een korte rustpauze met een groot glas drinken erbij in het café (er is ook een hotel bij, maar het is nog te vroeg) en gaan dan richting Schongau. Vlak voor we daar aankomen zien we 2 militaire vliegtuigen laag overvliegen die parachutisten droppen! Een mooi gezicht tegen de strakblauwe hemel. In 'Alte Post' is een kamer snel gevonden. We eten buiten op de markt.


IMG_8459-alpendoemenop
Aan het eind van de dag zien we de Alpen opdoemen!

Schongau – Eschenlohe



023bodenseekonigsseeradweg
Bij Langenmoos komen we terecht op de Bodensee-Königssee radweg. Een erg mooie route door een prachtig bos en in dit hete weer zeer aangenaam om te fietsen.

Woensdag 24/8, 62 km.
[routekaartje]

We staan weer vroeg op en zitten om 7.30u op de fiets. Het is nu 17° en Jonne heeft het in de schaduw voor het eerst koud sinds een week! Vanaf de markt is de route snel weer op te pakken en direct na de brug over de Lech moet je rechtsaf slaan naar de grote fabriek die daar staat en dan linksaf het fabrieksterrein op rijden! Je passeert de weegbrug en gaat gewoon rechtdoor. Volg dan zoveel mogelijk de oever tot je bij de stuwdam bent. Je rijdt steeds over asfalt. Ga dan linksaf de rondweg op, het is nu een grindpad geworden en blijf zoveel mogelijk de hoofdroute volgen naar het Doswald. Je rijdt steeds door een prachtig bos en komt dan uit bij de autoweg [17] en [472]. Volg vanaf dat punt de aangegeven routes naar Steingaden.
Kijk hier voor de kaart.
Wij hebben inmiddels mooi zicht op de Alpen die in de verte opdoemen. Het is strakblauw!
In Steingaden drinken we 2 flessen appelschorle, kopen broodjes voor onderweg en rijden via de route door het dorp naar Wies. Je bereikt via die route de hoofdweg naar Wies maar kunt ook nog doorrijden naar de Hochschule een paar honderd meter verder en daar een onverhard pad naar nemen. Wij doen dat laatste, maar sneller is het niet, want het is een smal pad tussen heggen, bomen én prikkeldraad!
Wies is een bedevaartsoord met een enorme kathedraal en busladingen bedevaartgangers (we horen heel veel Nederlanders). Wij nemen een lekkere ijskoffie en gaan op weg naar de Bodensee-Königssee route over een vrijwel steeds dalend pad naar de aansluiting bij Langenmoos.


025doordebeek
Op de Bodensee-Königssee route zijn veel fietsers onderweg. Meestal mountainbikers, maar ook wel trekkers en een enkele keer een tandempaar. Mooi zijn de doorwaadbare plaatsen in de riviertjes waar je soms doorheen moet. Meestal zijn er bruggetjes, maar een enkele keer is dat niet rendabel of mogelijk en moet je er doorheen waden.
026waterval

situatie_eschenlohe
De situatie bij Eschenlohe: Rood is de voorgestelde route, blauw is logischer!

Wat dan volgt is een onvoorstelbaar mooi bospad – onverhard – met lichte stijgingen en dalingen. Veel variatie in landschap, veel beekjes en riviertjes (waar je soms met je fiets doorheen moet waden) en geen autoverkeer in de buurt. Er zijn nogal wat fietsers op deze route. Veel op ATB, af en toe een bagagefietser.
Tussen Altenau en Bad Kohlgrub moet je over/langs de weg met het overige verkeer en vanaf Bad Kohlgrub gaat weer een wonderbaarlijk mooi pad naar Grafenaschau. Bij het naderen van Eschenlohe moet je onder de snelweg door en 500 meter verder gaat de officiële route rechtsaf (zodat je de lokale autoweg [B2] niet hoeft over te steken) om later met een grote boog weer terug te keren. Als je gewoon die [B2] én de spoorbaan oversteekt sta je direct in het centrum!
Daar vinden we bij Gasthof Wörle (een boerenbedrijf) een vriendelijk onderkomen. Het eten bij hotel 'Zur Brücke' op de andere hoek kunnen we niet aanraden. Ook onze gastvrouw kan later beamen dat ze daar al vaker klachten over heeft gehoord. Er zijn genoeg andere restaurants.



Eschenlohe – Ostin

029kochelsee
Langs de Kochelsee zoeken we naar een plek om koffie te drinken, maar dat lukt niet. Er zijn genoeg bars en café's, maar alles is dicht! Pas als we weer het dorp inrijden vinden we een restaurant waar we ijskoffie kunnen krijgen.

Donderdag 25/8, 73 km.
[routekaartje]

We staan om 6u op, ontbijten om 7u en rijden om 8u weg. We doen inkopen in het dorp en zijn daarna via het fietspad (dat je ook al direct bij de brug in het dorp op kunt) snel in Ohlstadt. Na dat plaatsje is er een kleine klim en dan tot aan Grossweil een mooie route door bosrijk gebied. We rijden dan langs de Kochelsee en hebben vrij veel last van de stevige wind die hier staat.
In Kochel am See rijden we eerst langs de waterkant (direct na het passeren van de Loisach over de brug rechtsaf) op zoek naar koffie, maar vinden pas wat als we in het dorp uit zijn gekomen. Dan langs de spoorbaan het dorp weer uit en dan van Brunnenbach tot Benediktbeuren door een prachtig landschap over een heel erg slechte weg waarop het met de sterke zijwind slecht sturen is. We vinden bij Hofstätt een mooie rustplaats onder een grote boom om wat bij te komen. Het traject tussen Bad Heilbrunn en Bad Tölz is niet aan te raden! Je rijdt weliswaar op een vrijliggend fietspad, maar het verkeer dat er langs raast is vreselijk en ontneemt je ieder plezier. Een route via Ramsau en Oberbuchen is veel beter, maar er lopen ook nog talloze onverharde wegen even ten noorden van het meertje langs deze hoofdweg en die lijken me allemaal beter dan die drukke hoofdweg! (kaartje hieronder). In Bad Tölz vinden we eindelijk de ADFC fietskaart die we nodig hebben voor een goede planning van het vervolg van onze tocht, want we kunnen hier ook nog besluiten richting Oostenrijk te gaan.

032tegernsee
De Tegernsee ligt er mooi bij!
035rustonderdeboom
Mooie rustplek onder grote boom.

In een parkje houden we er onze lunchpauze en gaan dan via de goed aangegeven route de stad weer uit. Vanaf Mühle is het weer een mooi pad door weilanden en bos langs de Gaissach. Het is 33° en de schaduw van de bomen langs de rivier is welkom! Vrijwel steeds licht klimmend met een paar zeer steile stukjes die – op de vol met keien liggende ondergrond – niet zijn te fietsen. We komen trouwens vandaag veel tandemrijders tegen of worden door ze gepasseerd.

Na Marienstein volgt een zeer steile klim naar de golfbaan (10%) en na het passeren van die golfbaan (er wordt gewaarschuwd voor overvliegende golfballen!) ga je via een kaarsrechte weg nog steiler naar beneden! Bij het binnenrijden van Gmund am Tegernsee is het zeer druk en gaan we op zoek naar de VVV waar we in Ostin een kamer reserveren bij hotel Kistlerwirt. We hebben een kamer aan de drukke voorzijde, maar als we gaan vragen naar iets anders blijkt er ook nog een prachtige kamer met balkon aan de achterzijde te zijn. Het bed is daar alleen kleiner, maar voor ons nog ruim voldoende. We eten er later uitstekend op het terras.

031vliegendegolfballen
Duiken!!!


Ostin – Brannenburg



IMG_8542-schaduwplek
De zon staat weer genadeloos te schijnen, het is 34° en ieder plekje schaduw is welkom. Vooral als er sterk moet worden geklommen zoals hier.
034stroomhek
In plaats van een wildrooster is hier een schrikhek geplaatst. Als wandelaar is er een poortje aan de zijkant waar je door kunt, maar fietsers moeten beslist niet afstappen en de slagbomen met hun handen open doen, want dan krijg je een flinke schok! Gewoon al fietsend tegen het hek aanrijden is de juiste manier om het te openen! De spanning wordt geleverd door de zonnecellen naast de boom!

Vrijdag 26/8, 54 km.
[routekaartje]

We staan weer vroeg op en na het ontbijt gaan we uitzoeken hoe we de komende dagen het best kunnen invullen, want er wordt – na 10 dagen zeer zomers weer – veel koeler en regenachtig weer verwacht op zaterdag. We zoeken een plek waar we 2 dagen kunnen zitten en waar een station is zodat we eventueel naar München kunnen gaan. Dat wordt Brannenburg (ten zuiden van Rosenheim). Zodoende rijden we pas om 9.30u weg, wetende dat we vanavond al een kamer hebben. We volgen de route naar de Schliersee en krijgen wel een paar 15% stukken voor de kiezen, vooral rond de Wallenburger Kogel. Het is echter een heerlijk koel bos, want de zon staat al weer genadeloos te schijnen merken we als we langs de Schliersee een ijsje nemen! Boodschappen doen we in Hammer en daarna rijden we door een mooi heuvelland met lange afdalingen en korte klimmetjes. Het is nu 34°! In Bad Feilnbach pauzeren we wat langer bij een café om oververhitting tegen te gaan en bereiken daarna probleemloos Brannenburg waar we ons pension hoog in het dorp vinden. We hebben vanuit onze kamer en terras een mooi uitzicht op het Inndal en de bergen daar omheen. In 2004 kwamen we ook door dit plaatsje op weg naar de Tegernsee. We lopen naar het dorp voor boodschappen zodat we vandaag en morgen zelf op de kamer kunnen eten. Het blijft 's-avonds nog lang benauwd en pas als het de volgende ochtend gaat regenen koelt het af.
Op zaterdag houden we een heerlijk rustdag op de kamer. Het plan om met de trein ergens naartoe te gaan laten we vallen, we lopen alleen 's-middags – in de regen – naar het centrum (bij het station) en zien later op de dag het mooie weer terugkomen met prachtige wolkenpartijen boven de bergen.

033radfahrerdurchfahren
Zie de foto rechts om te zien waarom dit merkwaardige bord er staat!


Brannenburg – Hellmansberg

IMG_8576-dalisar
Er staat een enorm harde wind die in het dal van de Isar uit het zuiden komt blazen. Als wij de brug over willen steken, is er niet op te fietsen want we worden omver geblazen! We lopen dus maar. We kijken hier tegen de windrichting in. Als we gaan fietsen langs de Isar hebben we die wind dus gelukkig mee.
Zondag 28/8, 89 km.
[routekaartje]

Opnieuw een blauwe lucht en stralende zon. We rijden om 9.30 weg en zijn na 5 kilometer op de Innradweg. Er blaast een stormachtige wind uit het zuiden door het Inndal en de brug over de Inn kunnen we alleen maar lopend oversteken!
Daarna met de wind in de rug naar Rosenheim waar een groot festival aan de gang is en derhalve een hoop drukte. We volgen de Salinen route naar Stephanskirche en daarna langs de Simssee, een route die we in 2006 ook reden. In mijn herinnering was dat een heel mooie route, maar we rijden voornamelijk in de schaduw omdat de huizen langs het meer direct aan de waterkant staan en met grote percelen grond de fietsers op afstand houden. We rijden zodoende niet langs de oever.
De weg naar Rimsting moet wat worden geklommen en boven in het dorpje houden we een korte rustpauze, vooral ook om te controleren waar dat rare geluid vandaan komt dat onze fiets weer is gaan maken. Het is een raar 'gezucht' in het achterwiel. We vrezen weer het ergste, want toen we in 2008 strandden met problemen wegens een gebroken freewheel, begon het ook zo! We kunnen echter niets vinden en rijden nu een mooie weg langs de Chiemsee tot aan Chieming.



Het is erg druk, er rijden veel onhandige fietsers en je moet goed opletten. Toch rijden we met plezier want het is 21°-24°.
Tijdens een rustpauze passeert ons lopend een stel met een fiets aan de hand en vraagt of wij een tang bij ons hebben. Natuurlijk hebben we die! Ze hebben namelijk een lekke band en willen de reserveband die ze bij zich hebben omleggen, maar het wiel heeft geen uitvalnaven en dus brengt onze tang de oplossing!
Vanaf Chieming rijden we de Via Julia door vriendelijk glooiend landschap waarin we mooi kunnen fietsen. De route is rustig en gaat meestal over rustige landwegen en boerenpaden.
Vanuit Traunstein loopt een mooi pad langs de Traun en dan komen we weer een stukje op de Bodensee-Königssee route tot aan Lauter. Daar slaan we af – geleid door onze GPS – en bereiken via een fantastisch bos en heel lange afdalingen het hotel op de Hellmannsberg na een laatste stuk klimmen. Het hotel ligt op een heuvel en heeft fantastisch uitzicht alle kanten op. Ook het eten is er weer goed. 's-Nachts last van muggen.
Door de temperatuur die gelukkig weer wat lager is dan de afgelopen 10 dagen, is het vandaag een prachtige fietsdag geweest.



Hellmansberg – Burghausen

040hellmansberg
De hoogvlakte bij Hellmansberg.
041abstdorfersee
De Abstdorfer See bij Laufen.

Maandag 29/8, 69 km.
[routekaartje]

Om 6.30u opstaan. Helder weer en windstil. Na het ontbijt controleer ik de fiets nog even en na het losdraaien van de snelspanner en weer vastzetten lijken de problemen met de bijgeluiden verdwenen. Het kan zijn dat door de zware belading en het feit dat de constructie van de bagagedrager op de uitvalas rust, het wiel scheef in de achtervork zit.

We rijden door een prachtig (en stil!) gebied over een hoogvlakte naar Waging. Om ons heen een fenomenaal uitzicht. Sterk dalen en dan de Bajuwaren route en de Mozart route naar Laufen. Heel mooi en plezierig fietsen door licht golvend gebied met af en toe een korte, stevige klim. Temperatuur 22°. Rond 12:30 zijn we in Laufen, doen boodschappen en rijden dan Oostenrijk binnen over de Salzach en volgen dan langs die rivier de route naar het noorden.
Het fietspad langs de Salzach is een echt groen fietspad: veel begroeiing en bomen en daardoor ook bij ongunstige wind goed te fietsen. Het grootste deel is verhard, soms gravel. Op een paar plaatsen hinderlijk hobbelig door boomwortels overdwars. We fietsen vrijwel alleen hier, maar door de onveranderlijkheid van de omgeving is het soms ook een beetje saai.



Bij Tittmoning heb je de keus uit twee varianten:

  1. de officiële route door Oostenrijk
  2. de route vlak langs de rivier aan Duitse zijde

Een fietser op dit kruispunt helpt ons, want de route vlak langs de rivier is feitelijk een ATB route en nogal slecht van kwaliteit. Wij dus verder door Oostenrijk. Dat is wel een route met stevig klimwerk en vlak voor we aan die klim beginnen, keren we eerst de fiets nog een keer om zodat we de as nog een keer recht kunnen zetten, want die is weer geluiden gaan maken.

Uiteindelijk lopen we die hele klim, want het is behoorlijk zwaar. We gaan verder via een mooie route door het bos naar Burghausen waar we bij de VVV een kamer in pension Kaffeemühle krijgen. De schilder Paul Klee heeft nog in dit pand gewoond en gewerkt. We gaan de burcht verkennen en zijn daar 2 uur mee bezig! Het is de langste burcht in Europa en hij zit vol verrassende plekjes en uitzichten. We eten in de altstad. De hoofdstraat zit vol met koperen plaquettes met namen en handtekeningen van beroemde jazz-musici die hier gespeeld hebben op het jaarlijkse festival.


042langsdesalzach
Het fietspad langs de Salzach.
043burghausen
De Burcht van Burghausen.


Burghausen – Ering

045vogelhutbijdeisar
Vogelkijkhut langs de Inn. In dit gebied – waar de Salzach en de Inn samenvloeien – broeden en verblijven miljoenen vogels.
Dinsdag 30/8, 60 km.
[routekaartje]

Het is nogal grijzig weer als we opstaan en het miezert wat. We komen langzaam op gang, duwen de tandem de stad uit (het is een vervelend drukke weg waarop we niet veilig kunnen fietsen), gaan langs een groot winkelcentrum voor boodschappen en rijden om 10u daar weer weg. Via het chemieterrein van de firma Wacker volgen we de Salzhandelsroute door een prachtig natuurreservaat op het punt waar de Inn en de Salzach samenkomen. Vol met uitbundige bloemenborders en zeer veel vogels. Bij Stammham steken we de Inn over en volgen vanaf dat moment de Inn radweg die we nog kennen uit 2006. Vlak voor Braunau (net na Kirchdorf) steken we de rivier weer over en rijden op de Oostenrijkse oever naar Braunau. Het blijft een reis met hindernissen, want de fiets blijft storende geluiden geven. Steeds weer zetten we hem op zijn kop, zetten de uitvalas weer goed en rijden weer verder. We denken dat we teveel bagage hebben en besluiten om dan maar wat naar huis te sturen!

046teveelbagage
Wat hebben we niet meer nodig? In een poging om het gewicht van onze bagage te verminderen sturen we wat terug naar huis. Het lost het probleem met de bijgeluiden van de tandem echter niet op. . .


In Simbach gaan we naar het postkantoor, pakken op het pleintje ervoor alles wat we niet nodig hebben in een doos en sturen die op. Vijf kilo lichter gaan we verder, maar groot is de teleurstelling als 10 kilometer verder het geluid weer even hard terugkomt! In Ering besluiten we om te keren naar Simbach om daar de trein terug te nemen naar huis. We hebben geen zin in nog zo'n drama als in 2008. We zien echter een mooi pension en besluiten daar dan voor vannacht te blijven en morgenochtend terug te gaan. De bazin weet een goede fietsenmaker op de andere oever in Oostenrijk en nadat we onze bagage op de kamer hebben gezet gaan we eerst naar die fietsenmaker toe.
Hij ziet ook de zwakte in de constructie, vijlt de vulringetjes wat ruwer zodat ze moeilijker verschuiven en wij gaan weer op weg. Het helpt niet, maar het zeurende, schurende geluid is er dus ook als we zonder bagage rijden. Wat is dan toch de oorzaak?
We eten een heerlijke pizza in het restaurant tegenover het pension.


bagagedrager1
bagagedrager2

Hier zien we het probleem met de bevestiging van de bagagedrager. Omdat de remklauw van de schijfrem op een plaats zit waar de drager van de bagagedrager langsloopt, moet de bagagedrager hoger worden gemonteerd. Met behulp van 2 gebogen hulpstukjes die op de uitvalas worden gemonteerd, wordt dat bereikt.
Zolang er niet teveel bagage wordt vervoerd is dat nog wel te doen, maar bij ons zit er toch al gauw 20 kilo op die drager en dus krijgt bij iedere hobbel in het wegdek de uitvalas een klap de verkeerde kant op!
Achteraf bleek dat niet de oorzaak van de bijgeluiden, maar het blijft wel een kwetsbare constructie. Een alternatief is om de oorspronkelijke bevestigingspunten te gebruiken, maar dan met wat extra vulbusjes. Dat ik dat niet heb gedaan komt doordat één van die punten een versleten schroefdraad heeft (op de foto rechts goed te zien).



Ering – Pfarrkirchen

Woensdag 31/8, 61 km.
[routekaartje]

Om 6.30u opstaan, overleggen wat te doen en we gaan na inpakken ontbijten. Daar spreken we nog een ligfietser over ons probleem, maar hij heeft ook geen oplossing. We rijden nog een proefrondje en horen geen enkel verdacht geluid en besluiten via de Römerroute naar Pocking te rijden, want daar zit een heel grote fietsenzaak hebben we kunnen uitzoeken.

047fietsreparatie
Gelukkig wordt in deze fietsenzaak de oorzaak van het probleem gevonden! Twee bevestigingsbouten van de Avid schijfrem zitten iets te los!

Het is een mooie, rustige route door dorpjes (met héél veel hotels, pensions enz.) en over boerenland. Na ongeveer 15 kilometer begint het schurende geluid weer en weten we dat we er goed aan gedaan hebben om naar Pocking te rijden, vooral ook omdat daar een treinstation is. De fietsenzaak zit naast de McDonalds en we stappen op de oudere fietsenmaker af die in de werkplaats bezig is. Hij is zeer behulpzaam, roept er een collega bij, maakt een proefritje met mij om te horen wat het probleem is, maar ze kunnen ook niet vinden wat het nou precies is. Over één ding zijn ze het eens: het kan niet de naaf zijn, daarvoor is het geluid te onregelmatig. Ik haal de hele bagagedrager los om te zien of dat het kan zijn, maar dat helpt niets.



Tenslotte draait de jongere collega – meer op intuïtie dan op kennis – de bevestigingsbouten van de Avid schijfrem wat aan, want die zaten wel wat los. En dan gebeurt waar we al dagen op hopen: het geluid is weg!!! We kunnen verder en hoeven niet naar huis! Ze zijn een uur met ons bezig geweest en we hoeven niets te betalen! We gaan eten bij McDonalds en gaan dan via de Rottal route naar Pfarrkirchen, een route door rustig boerenland, maar ook wel vaak langs de drukke autoweg. We rijden stevig door en zijn om 16:15 bij de VVV waar we nog net iemand aantreffen die ons een paar adressen geeft. Mensen die we gisteren tegenkwamen zijn ook op zoek en we belanden bij het hoog in het dorp gelegen hotel waar we een leuke kamer met balkon hebben. We eten later in het centrum. Pfarrkirchen is veel minder toeristisch dan de overige plaatsjes waar we vandaag waren. Heel hinderlijk in het centrum is de bestrating van kinderkopjes waarop de auto's (die zowat bij de restaurants binnen mogen rijden!) zeer luidruchtig rondrijden.



Pfarrkirchen – Plattling

048langsdegroeneisar
Langs de groene Isar
Donderdag 1/9, 75 km.
[routekaartje]

We staan om 6.30u op en vandaag is mijn eerste dag als 'pensionado'! Ik heb precies 40 jaar volgemaakt!
Het is warm als we wegrijden via de weg naar Eggenfelden waarna we bij Schalldorf een flinke klim maken op de Bockerlbahnradweg naar Schönau. Eigenlijk is dat de Vilstalradweg, want de Bockerlbahn (een ontmantelde spoorbaan) begint pas bij Arnstorff.

Naar Schönau is een mooie, heuvelachtige, groene en rustige route. We doen boodschappen en beginnen aan het 2e deel van deze tocht, maar nu met de regenkleding paraat (voor het eerst in 2 weken!) want het is betrokken en er valt af en toe miezer. Na Kleinmünchen een stuk onverhard en bij Arnstorff komen we op het oude spoortracé uit. Geleidelijk klimmen en daarna weer dalen, soms lastig het juiste ritme te vinden. Na Aufhausen een mooie afdaling. Vooral de grote bochten bij Landau, naar de Isar toe, zijn spectaculair!

IMG_8733-vvvplattling
Het prachtige Jugendstil kantoor van de VVV in Plattling.

We hebben de regenjasjes afwisselend aan/uit en dat zal zo blijven tot we in Plattling aankomen. Het stuk langs de Isar is erg mooi en groen en is prettig om te fietsen. We zetten er flinke vaart achter en zitten om 15.30u op de markt in Plattling een ijsje te eten! Het wordt ook weer mooi weer. Via de VVV naar hotel Liebl tegenover het station. We hebben een mooie, grote kamer en besluiten eten te gaan halen om op de kamer te kunnen eten. (Dat is dus wijn, brood, kaas, tomaten en salade!).
We hebben eigenlijk ook een nieuwe kaart nodig voor het vervolg van ons traject, waarbij we het Beierse woud in willen trekken. Ook in 2006 stonden we al voor die keuze, maar toen werd het weer te slecht. De boekhandel in de stad heeft die kaart niet, maar kan hem wel bestellen en dan is hij er morgenochtend vóór 9 uur!! Zó snel, dat hebben we nog nooit meegemaakt!



Plattling – Bad Kötzting

Brug over de Donau
Brug over de Donau bij Deggendorf. Hier begint de Waldbahn Radweg.
Vrijdag 2/9, 69 km.
[routekaartje]

We staan om 9u bij de boekhandel op de stoep, halen de kaart op en rijden via de Isarroute naar het drukke Deggendorf waar we snel op de Waldbahn route uitkomen.

Van Deggendorf tot aan Grafling ligt de route tussen de autoweg en de spoorbaan in, soms direct langs de weg, soms er wat verder vandaan, maar je hoort steeds het drukke verkeer langsscheuren. Het zijn soms steile stukken. Bij Grafling moet je via een trap de spoorbaan oversteken, maar die is zó steil en onhandig dat we besluiten om over de autoweg zelf te gaan. De autoweg heeft hier zelf ook een brug met een heel smal pad erop en daarover kunnen we met de fiets lopen, maar dan moeten wel de fietstassen aan één kant eraf. Net te doen allemaal, het is maar 100 meter. Fietsen op die drukke weg vinden we te gevaarlijk, je moet er bovendien ook nog klimmen, dus dat maakt je erg instabiel. Zie de foto rechts voor de situatie.

De route gaat dan verder door de boerenvelden, een stuk rustiger om bij Diessenbach met een steile klim uit te komen bij het pad parallel aan de spoorbaan én de hoofdweg. Het pad ligt mooi, maar is vanwege het vele gruis slecht begaanbaar. De autoweg is met veel verkeer hinderlijk hoorbaar! In Gotteszell houden we koffiepauze en gaan dan over onverharde en asfaltwegen richting Patersdorf en vanaf daar volgen we de Regental route. Het is inmiddels – na aanvankelijke opklaringen – dichtgetrokken en het spettert en miezert af en toe. Wat klimwerk betreft moeten we soms stevige stukken op maar er zitten ook prachtige bospaadjes tussen om de hoofdweg te vermijden, maar die zijn niet allemaal even goed befietsbaar.

SituatieGrafling
Situatie Grafling: De hoofdroute voor fietsers is in geel aangegeven. Je moet dan bij de brug over het spoor (onderaan de foto) een idioot steile trap op (zie pijl). Het alternatief dat wij namen gaat over de smalle wandelstrook op de B11. Het pad links van de gele route (Alte Strasse) was afgesloten met een hek.

Na Fernsdorf – waar we een regen/lunchpauze houden in een mooi wachthuisje – gaan we vooral dalen naar Viechtach en vanaf daar rijden we over een wondermooie oude spoorbaan door prachtige bossen in heerlijk zonnig weer! Dit is het mooiste stuk van de route van vandaag. Bij Kreuzbach stopt dat mooie pad en rijden we over een ander rustig pad naar Bad Kötzting waar we in hotel 'Zur Post' een kamer hebben gereserveerd. In het hotel kan uitstekend worden gegeten (en dat doen we dus ook!).



Bad Kötzting – Neunburg vorm Wald (Gutenland)

Zaterdag 3/9, 68 km.
[routekaartje]

Als we opstaan is het prachtig weer en dat blijft zo de hele dag! Temperatuur loopt op tot 30°. Na het ontbijt boodschappen doen en dan via de route die we gisteren al gereden hebben weer terug naar de Regental route die ons naar Cham brengt. Het is een mooie route door een zeer gevarieerd landschap. In Cham een flinke ijskoffie en dan de verbindingsweg zien te vinden die naar de Swarzachtal route gaat (bij Schöntal). Deels moeten we nl. ook over de Grünes Dach route, maar de bordjes zijn niet altijd duidelijk en door wegwerkzaamheden hier kunnen we ook niet op de GPS vertrouwen. We komen er echter wel uit en tot Grafenkirchen moet er flink worden geklommen. Dan weer dalen naar Schöntal.



Dan begint de Swarzachtal route, meer klimmen en dalen met klein heuveltjes tot aan Rötz. Daar begint een zeer mooi pad over een oud spoortracé tot vlak bij ons hotel in Gütenland.

Het hotel ligt niet in Neunburg vorm Wald maar in een plaatsje 4 kilometer buiten de stad op een heuveltop met uitzicht op de Eixendorfer See, een prachtige, diepgroene watermassa!

De laatste 2 kilometer is klimmen over een grindpad vlak langs het stuwmeer. Het Eixendorfer stuwmeer is groen als gras! Het hotel ligt mooi hoog met veel voorzieningen en wij krijgen een rustig gelegen appartement. We eten buiten met uitzicht op het stuwmeer.


IMG_8799-eixendorfersee
Vanaf het terras hebben we dit uitzicht op de Eixendorfer See.

Neunburg vorm Wald – Weiden i.d. Oberpfalz

Zondag 4/9, 79 km.
[routekaartje]

Vroeg op met een zon die al snel het wolkendek openbreekt en later zelfs weer alle wolken doet verdwijnen. Het wordt 29° vandaag. De Swarzachtal route pakken we weer op beneden bij het meer. Volgens mijn kaart en GPS volgt de route voor een deel de autoweg; volgens de bordjes loopt er nu een variant beneden langs het stuwmeer. Die volgen we dan maar. ↓

rustpleknabburg
Onze lunchplek bij Nabburg! (foto: Google Maps)

Het is misschien ook wel leuker, maar ook 10 keer zwaarder omdat je een aantal supersteile gruishellingen op moet duwen met die tandem! Pas bij de stuwdam komen we weer uit op het oude spoortraject dat beter is te fietsen. Het ligt erg mooi uitgehakt tussen de steile hellingen. ↓

061spoorbomendicht
Gaan die bomen nou nog omhoog?

Bij Neunburg rijden we door boerenland en over rustige wegen. Het is een mooi stadje. Wegens een opgebroken weg worden we nodeloos omgeleid over Ziegelhütte. Een pittige klim. Nodeloos omdat we als fietser makkelijk over de weg hadden kunnen rijden die voor auto's is opgebroken! Dat zien we natuurlijk pas als we aan de andere kant van die omleiding weer op de weg uitkomen →↑



We komen daarna op een oud spoortraject terecht dat ons erg mooi tot aan Swarzach voert. Op een klein deel moet je over de autoweg, je ziet het oude spoordijkje ernaast liggen. Langs de hele route zijn weinig rustplekken of gelegenheden om iets te drinken tot aan Nabburg. Bij Wölsendorf komen we uit op de Naabtal route en die vervolgen we door een vlakker landschap met wel af en toe een stevige klim als spoorweg, rivier, autoweg en fietspad hetzelfde heuveltje tegenkomen. De route loopt na Nabburg veel langs het spoor en in die plaats zelf rusten we uit en lunchen op een overdekte parkeerplaats (voor 5 auto's) vlak bij een spoorwegovergang. Op zeker moment kom je uit bij een kruising van twee autosnelwegen (A93 en A6), maar de fietsroute is heel knap overal vrijliggend tussendoor gevoerd.

058eixendorferseemetmarc
De variant langs het stuwmeer! Let op het groene water.

Heel bijzonder is de spoorwegovergang waar we op stuiten: de bomen zijn dicht en blijven dicht, totdat we in de gaten hebben dat wij zelf de centrale moet oproepen (via een kastje langs het spoor) om te vragen of ze de bomen voor ons openmaken!

061spoorboomknop
Ja hoor!

De bedoeling is dat je dan ook weer meldt dat je er overheen bent. Juist als wij er staan komt van de andere zijde een grote groep fietsers aan. In Wernberg-Köblitz nog een rustpauze met een grote cola en appelschorle en dan probleemloos naar Weiden waar we via de GPS twee hotels bekijken. Het eerst is vlakbij het station maar gaat pas om 18u open, het tweede, 'Stadkrug', ligt dichtbij het centrum en heeft een kamer beschikbaar. Wel wat klein en de zon heeft er de hele dag naarbinnen geschenen zonder dat de zonwering naar beneden was! De kok is daarentegen weer voortreffelijk!
's-Nachts gaat het flink regenen en onweren.



Weiden i.d. Oberpfalz – Dessau

062fietsintrein
Fietsvervoer in de Duitse treinen is goed geregeld. Op de eerste plaats is er veel meer ruimte voor fietsers en op de tweede plaats is het vaak gratis of erg goedkoop.

Maandag 5/9, trein.
De weersvooruitzichten voor de komende dagen zijn niet zo gunstig.
Omdat Dessau als 'Bauhaus' stad onze belangstelling heeft zoeken we uit hoe we daar kunnen komen en wat voor verblijfsmogelijkheden er zijn. Het ligt zo'n 300 kilometer noordelijker. Voor dit soort uitzoekwerk is de meegenomen iPad erg handig. Opvallend is trouwens ook dat inmiddels vrijwel ieder hotel waar we verblijven internet heeft. Heel typisch dat je daar bij de dure hotels voor moet betalen!
We kiezen ervoor om 4 dagen in Dessau te blijven, er is daar genoeg te zien.
We nemen de trein van 11:29 en zijn er om 16:46 met prachtig weer. Onderweg is goed te zien dat de grenzeloze lelijkheid van de grotestadsgebieden in het voormalige oost-Duitsland nog langs niet is weggewerkt! In Beieren is alles goed onderhouden, hier is alles treurnis en ellende. Het wegdek is vaak van hopeloze kwaliteit.

063DDRfietspad
Over een grauw keien- en modderpad rijden we naar ons hotel in Brambach. De wegen en paden zijn in dit deel van Duitsland minder goed van kwaliteit.

Bij aankomst is de informatiestand van het openbaar vervoer nog open en een enthousiaste medewerker helpt ons goed op weg met allerlei informatie over omgeving en mogelijkheden. Ons hotel hebben we buiten de stad gekozen in Brambach aan de Elbe-oever en volgens onze informatie is er ook een busverbinding. Die busverbinding kunnen we beter maar gelijk vergeten, want die rijdt 5 keer per dag en bestaat ook nog voor een deel uit een bel-bus! Vanaf het station fietsen we naar Roslau, aan de andere oever van de Elbe en via bospaden en industrieterreinen komen we over tamelijk woeste paden op de Brambacher weg en dus ook bij ons hotel. De eerste indruk van de kamer is positief, want we hebben een prachtig uitzicht op de Elbe en het is hier heel erg stil! Later komen we erachter dat we alleen maar van dat uitzicht kunnen genieten als we gaan staan, want we hebben alleen maar lage stoelen en banken die uitzicht hebben op de vensterbank! Het eten is buitengewoon fantasieloos.


065hotelbijpontje
Op de achtergrond ons hotel in Brambach. Het pontje heeft ons overgezet. Het hotel is ons niet zo goed bevallen, terwijl we het juist hadden uitgekozen vanwege de goede recensies op Booking.com.
Die bleken echter allemaal betrekking te hebben op het nieuwe gebouw rechts, waar allemaal mooie appartementen zijn, of op het lage gebouw links, waar de kamers direct aan het water liggen!


Het Bauhaus in Dessau
Precies!
Dinsdag 6/9, 78 km.
[routekaartje]

We laten ons na het matige ontbijt eerst met het voetveer (dat is een service van het hotel) naar de andere oever zetten en fietsen dan een prachtige route naar het Kornhaus in Dessau. Het ligt aan de oever en je hebt er een mooi zicht op de rivier. Het is helaas gesloten op dit vroege tijdstip.

Vanaf daar begint onze Bauhaus-tocht door Dessau. We rijden langs de prachtige huizen, bezoeken het Bauhaus zelf, dat met zijn prachtige ramenstructuur heel mooi is. We kunnen in de studentenmensa koffie drinken en bekijken wat zalen in het gebouw die open zijn.
We dwalen dan verder door de mooie wijk Törten met arbeidershuisjes. De meeste zijn 'gemoderniseerd' en daarmee ook voorgoed verpest. Enkele huisjes hebben nog de oorspronkelijke stalen ramen en plaatsing daarvan (hoog tegen de gevel) en als we zo'n huisje bezoeken zie je hoe verrassend licht het binnen is. In iedere kamer heb je een prachtige lichtval. Het zijn kleine huisjes, maar toch opvallend hoe ruim ze zijn. De stalen (enkelglas) ramen geven natuurlijk wel hogere stookkosten. De gemoderniseerde huizen hebben allemaal een dubbelraam aan de voorzijde dat veel lager zit dan de oorspronkelijke ramen en bij veel huizen zitten ook nog de rolluiken dicht.

Vervolgens maken we een grote parkentocht die ons naar Oranienbaum en Wörlitz voert. We fietsen door indrukwekkende parken die enigszins verwilderd zijn maar daardoor juist zo bijzonder. Overal zijn goede fietspaden en er zijn routes uitgezet. Er is ook veel beschutting zodat we niet zoveel last hebben van de stevige zw-wind die er staat. Opvallend onderweg in de bossen zijn de grote toegangspoorten die plotseling opduiken. Het erbij horende kasteel/landhuis is allang verdwenen of de resten ervan zijn overwoekerd. In Oranienbaum staat nog de Nederlandse vlag op het kasteel te wapperen, want het is nog in bezit van het koningshuis.

067kasteeloranienbaum
Kasteel Oranienbaum is nog in handen van het koninklijk huis.
De Nederlandse vlag hangt in top.
064pontjeoverdeelbe
Voet- en fietsveer over de Elbe.

Op de terugweg kopen we eten voor op de kamer, want we willen niet in het restaurant eten. Er blijkt bovendien een enorm feest aan de gang te zijn in de eetzaal zodat we daar niet eens hadden kunnen eten.
We hebben ons erg op dit hotel verkeken door de (veelal) positieve reacties op booking.com, maar die hebben allemaal betrekking op het nieuwe bijgebouw met mooie appartementen, of op de kamers die beneden liggen, direct aan de oever. De kamers boven de eetzaal zijn zeer matig.
Om die reden, én omdat het weer veel beter wordt dan verwacht, besluiten we morgen al te vertrekken.



Dessau – Magdeburg

069SKLhotel
Ons DDR hotel.
Woensdag 7/9, 82 km.

Het is zonnig geworden, veel blauw en af en toe een dreigende wolk. Wel windkracht 6 uit zw en die hebben we dus tegen of van links blazend. We rijden opnieuw veel in dichte bossen met veel beschutting dus het valt wel mee. Feitelijk is het tussen Dessau en Magdeburg een groot natuurpark met beschermde status. Tussen Steckby en Badetz is een heel mooi stuk in een enorm bos. Onverharde paden, maar goed berijdbaar. Middenin dat bos ook weer zo'n toegangspoort waarachter het kasteel allang is verdwenen! In Ronney houden we een koffiepauze na een lang stuk tegen de wind in trappen. We rijden verder langs Gödnitz en Dornburg (waar een groot kasteel wordt gerestaureerd) en na Pretzien komt een lang stuk waar we een grote boog rijden om Ranies heen. Als je dat wilt vermijden kun je bij Pretzien beter doorsteken naar Elbenau via Plötzky.
Vanaf Ranies rijden we over een dijkje met een smal spoor vol met slecht gelegde stenen. Het is lastig rijden en evenwicht bewaren met de felle zijwind. Vlak voor Schönebeck kunnen we er vanaf en houden een lunchpauze bij de brug naar die plaats. Opnieuw moeten we dan over een nog smaller pad over een nog hoger dijkje naar Randau. We lopen wat stukken wegens de sterke zijwind die ons steeds heftig laat slingeren op dat (onverharde) pad! Vanaf Randau weer op normale paden en over een mooie fietsbrug rijden we het Marieninsel op, een prachtig park waardoor je Magdeburg binnenrijdt.

IMG_8953-stadhal
De verwaarloosde stadhal.
068poortinbos
Ooit stond hier een groot kasteel of landhuis. Het enig wat nog rest zijn deze stukken van de toegangspoort. In het bos vind je soms nog wat fundamenten of stenen van een muur.
We kwamen dit soort situaties in deze buurt heel vaak tegen!
Het zijn allemaal enorme grote en oude landschapsparken uit de 18e eeuw.

Onze GPS brengt ons snel bij het intercityhotel vlakbij het station: vol! Als we daarna bij de VVV gaan informeren, horen we dat alle hotels in Magdeburg centrum vol zitten wegens een congres!! We kiezen dan maar voor het SKL-hotel 8 kilometer buiten het centrum. Het ligt in een industriepark en is oorspronkelijk gebouwd als woonruimte voor de arbeiders in de DDR fabrieken. Op weg ernaar toe rijden we door een lange straat (waar ook de tram rijdt die het hotel direct met het centrum verbindt) en worden getroffen door de grauwe lelijkheid van de woonkazernes en fabrieken (allemaal ontmanteld!). Het is zó lelijk dat het eigenlijk weer mooi is!!
Het hotel zelf is op de benedenverdiepingen goed opgeknapt, maar wij willen graag boven zitten zodat we een mooi uitzicht op de Salbker meren en de Elbe hebben. Dat kan, maar we komen dan wel in een appartement dat nog niet is aangepast aan de moderne hotelinrichting! We hebben internet en kleine TV (2 kanalen), een grote woonkamer en keuken met 2 ijskasten (1 kapot) en elektrisch fornuis. Ook een slaapkamer. Ramen en deuren kieren behoorlijk, verfwerk is na 1950 niet meer bijgewerkt en betonrot is niet gerepareerd. Er staat een schemerlamp uit datzelfde jaar en het bankstel kan ook niet veel nieuwer zijn! Elektrische- en waterleidingen idem! Toch zitten we er eigenlijk uitstekend, want we hebben een mooi uitzicht en in onze keuken kunnen we zelf ons eten bereiden dat we even verderop bij de supermarkt gaan halen.

IMG_8964-hundertwasser
Hundertwasser

Donderdag 8/9
Rustdag in Magdeburg,
We gebruiken vandaag om de stad te verkennen. Met een dagkaart voor de tram en prachtige wandelingen zien we de verwaarloosde Stadthalle, het nieuwe gebouw van de omroep en het wonderbaarlijke bouwwerk van Hundertwasser: Die Grüne Zitadelle. Ook nog het museum dat gewijd is aan de man van de Maagdenburger Halve Bollen: Otto von Guericke.

IMG_8982-halvebollen
En dit zijn dan de beroemde Maagdenburger halve bollen van Otto van Guericke die staan opgesteld voor het museum.


Magdeburg – Tangermünde

Vrijdag 9/9, 80 km.

We hebben besloten nog een stuk langs de Elbe te blijven fietsen omdat het weer en windrichting gunstig zijn. We reserveren een kamer in Tangermünde en rijden om 9.15 bij ons hotel weg. De Elberoute ligt direct aan de rivier bij het hotel en we kunnen prachtig langs het water blijven rijden tot we bij de Jerichobrug oversteken naar de andere oever. Vanaf daar rijden we weer door een erg mooi parklandschap vol met reusachtige bomen en vooral het deel rond het Herrenkrugpark is bijzonder. We kunnen met de wind in de rug goed opschieten en we arriveren na 25 kilometer bij het Mittellandkanaal. ↓

Het Mittellandkanaal is de langste kunstmatige waterloop van Duitsland. Ik kwam een paar jaar geleden een beschrijving van dat kanaal tegen in een fietsverhaal van iemand die vanaf Almelo helemaal langs prachtige kanalen naar de Poolse grens was gefietst.
Je kunt op die manier de R1 route (de Europa Route) voor een deel vervangen door dit traject. Wij hebben het kanaal dit keer alleen maar gepasseerd en overgestoken op de plek waar het over de Elbe heen wordt gevoerd, maar je kunt er prachtig langsfietsen.

IMG_8997-grenspaaltjes
Het gebied langs de Elbe is gedurende de gehele scheiding van oost en west een spergebied geweest en derhalve heeft de natuur er ongebreideld zijn gang kunnen gaan. De grenspaaltjes zie je niet vaak meer, want Duitsland heeft goed opgeruimd na de eenwording. Maar een enkele keer staat er nog wat.

Wij gaan door naar Niegripp en Schartau door een vriendelijk fietsgebied. De Elberoute is de populairste fietsroute in Duitsland en overal goed aangegeven.
Als we bij het pontje van Rogätz staan te wachten gaat het een beetje regenen en trekken we de regenkleding aan, maar die kan ook al snel weer uit als we eenmaal aan de overkant zijn en even buiten het dorp in een schuilhut lekker onze lunch gebruiken. →↑


IMG_8993-routebordjes

Het volgende traject, rond de Alte Elbe en Bertingen is heel bijzonder. Hier staan nog oude DDR grenspaaltjes. We rijden lekker door met de rugwind, af en toe een klein buitje en als we om 16u in Tangermünde aankomen zijn we niet moe. Het is daar – tot onze schrik – één enorme kermis vanwege de vandaag begonnen Burgfeesten! De hele hoofdstraat staat vol met kermiskraampjes en eettentjes en ook muziekpodia. En op de kade staat bovendien een enorme kermis.

073voormaligeDDRgrens
De grens-wachttoren is niet de originele uit de DDR tijd maar een nieuwgebouwd exemplaar dat nu dienst doet als vogel-wachthuis.

Ons hotel ligt gelukkig aan het eind van het – mooie – dorp en we hebben een rustige kamer. We gaan de kermis op, eten er lekker en gaan op de kamer later verdere plannen maken. Dat komt erop neer dat we morgen met de trein richting van de Nederlandse grens zullen gaan om daar in de buurt nog een hotel te zoeken en dan de dag erop naar Nederland te fietsen.



Tangermünde – Bad Bentheim

074stadspoorttangermunde
De toegangspoort van Tangermünde

Zaterdag 10/9
Treindag.
We fietsen de 12 kilometer naar het station in Stendal in 3 kwartier en hebben daar de trein van 10:06 naar Braunschweig waar we een lunch gebruiken op het station en dan nemen we de trein van 12:20 naar Rheine. We komen daar om 16:00 aan en lopen door het drukke stadje op zoek naar een ijsje en een kaart van de omgeving.
We rijden dan via de Emsroute naar Salzbergen en dan langs Ohne naar Bad Bentheim waar we in pension Wiesner een kleine, bruikbare kamer vinden. We eten in Altes Museum erg lekker.
Het landschap doet hier erg sterk aan de achterhoek denken met kleine weilandjes, boerenveldjes en overzichtelijk percelen. Mooie oude bomen, kronkelige riviertjes en zacht glooiend, op de bult bij Bad Bentheim na!



Bad Bentheim – Aalten (Vught)

IMG_9020-gildehauserven
Het Gildehauser ven bij Gronau
Zondag 11/9, 86 km.

Het wordt snel mooi weer als we opstaan. Het is 18°-20° en we rijden om 8.50u weg. De wind is veel sterker dan waar we op hadden gerekend (4 ipv. 2) en bovendien tegen! We rijden via de 100 kastelen route het dorp uit en komen dan langs het mooie Gildehauser ven op weg naar Gronau. We volgen dan de Sunderhook route langs Epe naar Alstätte. Een kennis van ons woont hier in de buurt en die bellen we op om te vragen of we even langs kunnen komen? Geen probleem en zo belanden we een uurtje later in Vreden.
Na het bezoek gaan we door naar Winterswijk en hebben dan ook nog zin in het stuk naar Aalten, waar we naartoe rijden door prachtige, achterhoekse bossen en landschappen. De trein naar huis is de laatste stap!
We hebben een erg leuke en gevarieerde vakantie gehad en er staat 1618 kilometer op de teller.


Laatste versie: 20 oktober 2022

Built with BBedit Terug naar de Indexpagina
Marc Zoutendijk – © 1993-2093
Hier is een mailformulier
powermacosx