Voor deze vakantie - van 20 augustus t/m 11 september - hebben we geen doordachte plannen gemaakt, anders dan dat we van Basel naar Bretagne zouden fietsen om van daaruit langs de Normandische kust naar het noorden te fietsen. Mogelijk helemaal terug naar huis, maar dat werd door de weersomstandigheden al snel onmogelijk zodat we vanaf Le Tréport uiteindelijk de trein naar huis hebben genomen. Maar dan wel nadat we 3 weken fantastisch hebben gefietst.
Bij het bestuderen van de mogelijkheden kwam al snel de optie naar voren om via het Rijn-Rhône kanaal naar het begin van de Loire route bij Nevers te rijden, waarna een route naar Bretagne voor de hand lag. Deze route valt ook samen met de Eurovelo 6 en hij is vrijwel doorlopend goed aangegeven. Ter plekke hebben we steeds gezocht naar fietsroutes (Pistes cyclables en Voies vertes) en het moet gezegd, in dat opzicht is er in Frankrijk veel ten goede veranderd en zijn er voor fietsers veel mogelijkheden bijgekomen. Ook wordt de fietser serieuzer genomen maar niet door de Franse automobilist, want die is nogal fietsonvriendelijk.
We hebben de City Nightline naar Basel genomen, een lokale trein naar Mulhouse en van daaruit zijn we onze tocht begonnen. Je kunt ook al in Basel langs het kanaal gaan fietsen, maar dat hadden we in 2005 al gedaan [lees hier] en bovendien zouden we al een flink stuk opschieten als we naar Mulhouse de trein zouden nemen. Het scheelt ruim 40 kilometer. De route langs het Rijn-Rhône kanaal is prettig te fietsen. Streek en omgeving hebben veel te bieden en fietsend langs het kanaal hoef je weinig te klimmen, en zeker niet hoog, maar er zijn wel pittige stukjes klimwerk op de route te vinden als je er af en toe vanaf gaat naar een dorpje toe.
Opvallend zijn de vele sluisjes in het kanaal en de afstanden tussen die sluisjes: soms om de 200 meter! Het kanaal is niet in zijn geheel gegraven (zoals bv. het Noordzeekanaal), en grote delen volgt het 'kanaal' de loop van de rivier de Doubs waarin voor de scheepvaart wat sluizen zijn gebouwd.
We volgden deze route tot aan Chalon sur Saône en besloten toen om het volgende deel van het traject wat te bespoedigen, want het is wel allemaal heel veel van hetzelfde langs die kanalen. Het uitzicht verandert nauwelijks of is er helemaal niet omdat je tussen de dichte begroeiing fietst en de plaatsjes langs de route zijn ook niet heel bijzonder. Het slechte weer in Chalon maakte de beslissing makkelijk: met de trein naar Nevers, het begin van de Loire fietsroute (maar dus ook weer Eurovelo 6).
Ook langs de Loire zijn grote stukken buitengewoon saai: je fietst tientallen kilometers over een rivierdijkje tussen boerenland, en omdat het al eind van de zomer was, waren al die landerijen al gemaaid en lagen er bruin en saai bij. Zeker ook omdat alle bloemen maar meteen waren weggemaaid. In het voorjaar is het waarschijnlijk mooier.
De veelgeroemde kastelen liggen vooral in het deel tussen Orleans en Tours. Franse fietsers die wij spraken waarschuwden ook al voor aanhoudende saaiheid!
In bijna alle Franse hotels is de wifi gratis en goed van kwaliteit. Voor onderweg (waar we geen wifi hadden) had ik dit jaar een wifi-hotspot bij me van Huawei (ook wel een mifi genoemd). In Besançon konden we bij Orange een SIM kaart kopen voor deze mifi waarmee je voor het lokale tarief ook kunt internetten. Dat werkte uitstekend!
Dinsdag 20 augustus, 58 km.
[routekaartje]
Het Rijn-Rhônekanaal loopt langs het station van Mulhouse en na 1 kilometer door rustige straatjes wordt het een vrijliggend fietspad dat tot in het centrum van Montbéliard doorloopt! We fietsen voornamelijk met de wind in de rug en het is heerlijk, zonnig weer. We kunnen goed opschieten. Jammer is dat onderweg direct langs de route niet veel aan eten of drinken is te krijgen. Je moet echt van de route af en de dorpjes inrijden om wat te vinden. In het kanaal zijn tientallen sluisjes, iedere keer met een verval van hooguit 2 meter. Bij Dannemarie is een sluizentrap gebouwd waarbij een stuk of 5 sluizen vlak achter elkaar liggen (200 meter verschil tussen de sluizen) om een groter hoogteverschil te overbruggen. Ze liggen in een rechte lijn achter elkaar en wij zien onderaan het fietspad prachtig omhoog lopen naar de bovenste sluis. Een bijzonder gezicht.
Langs het kanaal fietsend valt ook weer op dat er prachtige stukken natuur tussen zitten waar je doorheen fietst, maar ook gedeelten die nogal eentonig zijn. Dat beeld zal de komende dagen niet veranderen.
Ons hotel is makkelijk te bereiken en we gaan later de stad in om te eten. Maar dat valt enorm tegen, want werkelijk ieder restaurant is gesloten. Veel nog vanwege de eigen vakantie, sommigen omdat ze maar een paar dagen per week open zijn. Dat valt ons de komende weken meer op: heel veel restaurants en bakkers zijn dicht! Ook veel Fransen klagen hierover en vinden het belachelijk dat in een periode waarin je topomzetten kunt halen uit het toerisme, je zelf op vakantie gaat en dan later gaat klagen dat het zo slecht gaat met het toerisme! Wij kopen nu maar eten in de supermarkt en eten op de hotelkamer.
We staan vroeg op en zien een stralend blauwe lucht die we ook de rest van de dag zullen blijven zien. Het wordt ruim 30°! De route het dorp uit is snel gevonden en we rijden weer op een fietspad langs de rivier. Alleen bij Etouvans worden we over een heuvel gevoerd en moeten we voor het eerst een stukje klimmen.
We hebben weer veel wind in de rug, maar door de vele wendingen ook wel tegen. In L'isle sur Doubs gaat de route door het dorp en drinken we koffie en gebak bij een bakkerij op de hoek naast de fietsroute. Het landschap is vandaag gevarieerder dan gisteren vanwege de vele bochten, maar ook de rotswanden langs de route in het nauwe rivierdal maken het mooi. Na 50 kilometer komen we op een mooie plek (ter hoogte van Branne) waar we onze lunch kunnen eten.
We fietsen - met opzet - grotere afstanden omdat we een behoorlijk plan hebben gemaakt waarbij zo'n 1800 kilometer is gepland in 3-4 weken, en gelet op de aard van het terrein is dat geen onmogelijke opgave.
Na 75 kilometer worden we wel wat vermoeider, zeker omdat het ook 32° is geworden. We rijden veel in de schaduw van de prachtige bomenrijen langs het kanaal/rivier of we pauzeren daar. Er zijn sommige stukken waar we de route met het autoverkeer moeten delen, maar ook daar is weinig verkeer. Bij het binnenrijden van Besançon moeten we door een scheepstunnel die hier in de Doubs is aangelegd om de grote lus rondom de stad te vermijden. Bij onze tocht langs de Maas in 2012 [lees hier] hadden we ook zo'n situatie, maar toen was dié tunnel voor fietsers gesloten. Door déze tunnel kunnen we wél. Er vaart net een boot met toeristen door de tunnel op het moment dat wij er doorheen fietsen. Besançon is een levendige stad en we eten later op een mooie plek op de kade langs de rivier.
Bij een telefoonwinkel weten we de juiste SIM kaart voor onze mifi te krijgen.
Donderdag 22 augustus, 89 km.
[routekaartje]
We rijden om 8.45u de stad weer uit en rijden in de richting van Dole. Opnieuw veel fietspaden en heerlijk weer, wel wat vaker wind tegen en in de schaduw soms wat fris. Tussen Rans en Orchamps rijden we over de 'gewone' weg. Later wordt het flink warm en we merken dat we langzamer rijden dan gisteren, ook doordat we nu vaker op- en afritten bij de sluizen moeten nemen. Bij het naderen van Dole rijden we langs oevers vol met prachtige, oude platanen van reusachtige afmetingen.
We rijden door naar Damparis - de route loopt hier niet meer langs het kanaal wegens industriegebied - waar we boodschappen doen en nog even rusten (het is 33°) voor we bij Abergement la Ronce weer langs het kanaal uitkomen dat uiteindelijk uitmondt in de Saône. Dit is het feitelijke eindpunt van het Rijn-Rhônekanaal. Naar het noorden toe vervolgt het 'Canal de Bourgogne', naar het westen de Saône. Wij rijden nog door tot aan St. Jean de Losne en vinden daar een hotel aan de oever van de Saône.
Vrijdag 23 augustus, 71 km.
[routekaartje]
We zijn om 6u wakker en zien de straatverlichting nog aan. De lichtval van de ochtend is prachtig op de rivier. We doen boodschappen en gaan op weg. Afwisselend langs de rivier, het kanaal of over het platteland. Bij Pagny le Chateau is een onduidelijke situatie: de officiële route gaat dóór het dorp en dan via Le châtelet en Labruyere naar Seurre. Maar er blijkt ook een prachtig pad langs het kanaal te lopen, hoewel dat eigenlijk verboden is. Maar bij Labruyere gaan we daar toch maar op rijden en zijn zo snel via een mooie route in Seurre waar we koffie drinken. We gaan daarna zigzag tussen de Saône en de Doubs naar Verdun sur le Doubs waar we kort pauzeren alvorens we heel veel langs de rivier - over hete paden (32°-34°) - naar Chalon sur Saône rijden.
Ons hotel is pas vanaf 17:00 uur geopend (een vervelende gewoonte in Frankrijk die ons wel vaker parten speelde) en we zijn er om 16:00u. Dan maar eerst boodschappen doen. We eten later bij McDonalds en gaan daarna op de kamer plannen maken voor morgen nadat we ook nog het station hebben bezocht. Voor morgen wordt slecht weer met veel regen verwacht en wij overwegen om het resterende deel van de route naar de Loire maar met de trein te doen, omdat dat een snelle en simpele verbinding blijkt te zijn. Bovendien is de route niet heel erg boeiend langs die kanalen en rivieren, want er verandert vrij weinig onderweg, in tegenstelling tot een fietstocht in de bergen waarbij je doorlopend de meeste fantastische uitzichten hebt.
Zaterdag 24 augustus, treinreis
Het heeft 's-nachts stevig geonweerd en er valt flink veel regen als we om 10u naar het station rijden. Het speciale treinkaartje dat ik in de TER-app kan kopen (via internet), kan door de man aan het loket niet worden geleverd (hij weet er ook niets vanaf - zelfs niet als ik hem op het scherm van mijn telefoon laat zien wat ik bedoel). Het kan wél in de TER automaat op het station worden gekocht! Wat is Frankrijk toch een bijzonder land! De stations in Frankrijk zijn verre van fietsvriendelijk en vaak moet je trappen op en af zeulen omdat er geen liften of roltrappen zijn.
We nemen de trein naar Beaune en als we daar aankomen, koffie nemen en wat broodjes bij de bakker kopen, regent het nog steeds. We stappen dan in de trein naar Nevers en bij het naderen van de stad om 14:30 is het helemaal opgeklaard en schijnt de zon weer. Het hotel ligt vlak langs de Loire (en bij de route die we morgen weer moeten oppakken) en na boodschappen doen eten we op de kamer. We zitten nu 3 dagen vóór op ons schema.
Zondag 25 augustus, 68 km.
[routekaartje]
Direct bij het hotel zitten we weer op de weggetjes die ons bij de fietsroute moeten brengen. De eerste kilometers rijden we nog de Eurovelo 6 tot aan Cuffy waar het officiële begin van de Loire á Velo ligt (en die vanaf hier ook samenvalt met de Eurovelo 6). De route gaat vrijwel steeds over vrijliggende fietspaden langs het Canal Latéral à Loire of langs de Loire zelf.
Er is bewolking en zon, maar in het begin is het nog vrij fris. Bovendien ben ik verkouden aan het worden, iets waar ik de komende 4 dagen last van blijf houden.
De eerste 25 kilometer is het op en langs de dijken vrij saai omdat al het land al is gemaaid en de bermen ook erg kaal zijn. Het is een bruine omgeving. Pas na Le Poids de Fer wordt - en blijft - het mooier om te fietsen.
Als we La Charite sur Loire zijn gepasseerd valt er een korte regenbui waar we voor moeten schuilen onder een bomengroep, maar daarna kunnen we in zonnig weer verder. In Saint Satur gaan we op zoek naar een hotel en vinden het mooie Le Laurier waar we ook een heerlijk diner eten 's-avonds.
Maandag 26 augustus, 90 km.
[routekaartje]
We rijden om 8:45u weg en komen langs het kanaal in een winderig en vrij koud gedeelte terecht omdat we steeds in de schaduw van de bomen rijden die de fel schijnende zon tegenhouden. We gaan in Cosne-Cours koffie drinken en boodschappen doen. We hebben inmiddels onze regenjasjes maar aangetrokken wegens de af en toe vallende druppels en omdat ze ons in de stevige wind goed warm houden. De dijkjes langs de rivier zijn weer vreselijk saai en we trappen maar stevig door.
Bij Bonny sur Loire tot aan Briane is het dan weer wat mooier. Bovendien komt er daarna een gedeelte waarin we wat moeten klimmen. Na Gien is het saai en in Saint Gondon schuilen we weer voor een regenbui terwijl we daarvoor juist veel zon en warmte hadden gehad! We doen de directe route naar Lion en Sullias en racen dan het laatste stuk naar Sully. Alle hotels zijn vol horen we bij de VVV, alleen Chambre d'hôtes "La Bicyclette Blue" heeft nog een kamer vrij.
Dinsdag 27 augustus, 69 km.
[routekaartje]
We willen niet in Orléans gaan zitten maar in een plaats daar een stukje voorbij. Omdat via Booking geen resultaat kan worden gekregen gaat onze gastvrouw op zoek. Ze is 3 kwartier bezig met computers en bellen, en weet dan uiteindelijk iets te vinden waar we ook nog vanaf 15:00u in kunnen. We rijden over de rechteroever naar Chateuneauf sur Loire. Weer veel dijkjes waarover niets te zeggen valt! In Chateauneuf is één bakkerszaak open waar we het benodigde brood voor onderweg kopen. We dwalen nog wat rond in het centrum met veel dichte en vervelende winkels en als we weer langs die bakker komen staat er een rij van 50 mensen voor te wachten!! We drinken bij de brug over de rivier nog een kop koffie in een onaangename zaak en steken dan de rivier over en karren weer voort over dijkjes.
Bij Sandillon is een picknickplaats waar we onze lunchpauze houden en nog een praatje maken met een Frans stel dat ook de Loireroute fietst. Ook zij waarschuwen voor een grote mate van eentonigheid. Het stuk naar Orléans is wel weer leuk om te fietsen en we hebben die stad snel bereikt. We rijden naar de kathedraal, gaan op zoek naar een supermarkt (niet te vinden) en gaan dan via een mooie route naar ons adres. Het ligt nogal afgelegen en restaurants zijn niet in de buurt. Gelukkig kan er door de eigenaar ook worden gekookt en hij maakt een uitstekende maaltijd voor ons klaar. De eigenaar heeft een enorme verzameling van allerlei verschillende gebruiksvoorwerpen: koffiepotten, klokken, prullaria, maar hij heeft ook nog een Edison fonograaf staan (een grammofoon uit 1900), in werkende staat!
Woensdag 28 augustus, 57 km.
[routekaartje]
We hebben een beetje genoeg van die dijkjes langs de Loire en hebben gezocht hoe we een leukere fietsroute kunnen rijden. We rijden na het ontbijt eerst naar de supermarkt in Clairy St. André en gaan daarna via aantrekkelijke landweggetjes tussen de landerijen naar St. Lauran-Nouan waar we langs de VVV gaan op zoek naar fietsroutes. Ze hebben een kaart voor het gebied rondom Chambord waar we veel aan hebben. We drinken koffie en broodjes in het dorp en gaan dan op stap.
Eerst naar Crouy sur Cosson door prachtige bossen en dan naar Thoury en uiteindelijk het beroemde kasteel van Chambord. Het ligt er in de stralende zon imposant bij en we blijven er een tijdje in de schaduw zitten, onderwijl nog een paar broodjes etend. We vervolgen dan weer door diepe bossen, maar hebben wel veel last van steekvliegen. In Tour en Sologne is het hotel makkelijk te vinden en we gaan in Bracieux boodschappen doen waarna we op het terras voor onze kamer heerlijk kunnen eten.
Donderdag 29 augustus, 82 km.
[routekaartje]
Ook voor vandaag weten we een route te vinden die ons zo ver mogelijk bij de Loire vandaan houdt: via Clenord naar Celettes voor koffie, maar dat is weer zo'n dorp waar geen bal is te vinden, dus gaan we naar La Moulin Neuf en Chitenay waar wél koffie is. Fougères sur Bièvre heeft een mooi kasteel en in Thenay houden we lunchpauze op het hete pleintje in het centrum waarna we vervolgen naar Bourré waar we nu langs de rivier Le Cher fietsen. Deels over een smal wandelpad (GR41) maar wel befietsbaar. Vanaf Chenonceaux zou een Piste Cyclable moeten lopen, maar we kunnen niets vinden dat daar op lijkt.
We zoeken dus maar onze eigen weg over boerenweggetjes en fietsstroken naar St. Martin le Beau voor boodschappen en eindigen voor vandaag in Montlouis sur Loire. In de Pizzeria waar we later eten is de ober behoorlijk dronken, hij staat schommelend te serveren en spreekt een mengelmoes van 6 talen.
Vrijdag 30 augustus, 36 km.
We zijn toch weer terug bij de Loire, maar hebben er geen zin meer in om nog 300 kilometer door oninteressant rivierlandschap te fietsen dat we thuis ook kunnen zien.
We gaan dus naar Tours en nemen daar de Interloire (de speciale fietstrein die langs de Loire rijdt om fietsers op te pikken) naar St. Nazaire. In de tijd die we hebben tot de trein vertrekt gaan we boodschappen doen en na de treinreis stappen we om 15:30u uit in St. Nazaire.
Een totaal andere sfeer! Havens, zee, kust! Via de VVV wat informatie opgehaald en dan langs een prachtige kustroute naar La Baule waar we zelf een hotel hebben geboekt. We hebben er weer helemaal zin in!
Zaterdag 31 augustus, 82 km.
[routekaartje]
Het is helemaal bewolkt als we om 6:30u opstaan en als we wegrijden (8:30u) is dat nog zo. Er zijn wel opklaringen in de verte te zien. We klimmen langs de golfbaan het dorp uit en in Escoublac doen we nog wat boodschappen. Dan ontdekken we dat onze boven-achtertas bij het hotel is blijven liggen!! We racen weer terug en zien de tas nog gewoon op de tafel bij het hotel liggen. Logisch ook: wie wil er nou zo'n vieze bundel onduidelijke troep hebben! We rijden vandaag dus 6 kilometer meer dan nodig is, want we moeten nu het reeds gereden stuk nog een keer doen.
Via La Ville Poupard en Avrilac komen we op prachtige, stille routes uit. Er valt wat regen en we wisselen een aantal keren van kleding. In La Madeleine doen we koffie en volgen dan een prachtige route naar St. Molf waarna we in een heel mooi gebied komen waar open zoutwinning in talloze meertjes plaatsvindt. Het is heel bijzonder en het verrast ons volkomen! Via mooie fietspaden - en inmiddels in flink zonnig weer - gaan we naar Vieille Roche langs Asserac.
Ik heb op mijn GPS een fietsroute staan die we volgen, maar de lus die helemaal naar Férel toegaat sla ik over, dat scheelt ons weer de 6 kilometer die we vanmorgen extra hebben gereden. We passeren de brug/sluis over de Vilaine naar Arzal en tot aan Vannes is het daarna vooral een traject over de parallelwegen van de N165.
Op fietsroutekaarten van Bretagne die we bij de VVV hebben opgehaald, was al te zien dat in deze hoek niet heel veel speciaal voor de fietsers is te vinden, daarvoor moeten we eerst naar Hennebont. We schieten lekker op en zijn om 17:30u in ons hotel in Vannes. En dat is een stadje dat de 2e verrassing van vandaag is: het oude centrum vol met indrukwekkende vakwerkhuizen, is al 2000 jaar oud en de kathedraal uit 1200 is ook een prachtig gebouw. Het oude slot wordt omgeven door een heel mooi aangelegde tuin en park. Wij kopen weer eten voor op de kamer. Het valt op dat we op deze vakantie maar heel weinig gelegenheden vinden waar we lekker kunnen eten.
Zondag 1 september, 71 km.
[routekaartje]
We rijden rond 9:30u de stad uit en direct na het passeren van de rivier slaan we af naar Keravélo en hebben bij het klimmen een fraaie blik op de slikken en schorren, maar al snel wordt het zicht onttrokken door een grote muur die langs de kustweg staat en waarachter zich allemaal fraaie landhuizen bevinden. Tot aan Arradon zien we eigenlijk niets. Het is wel mooi weer. Na Arradon hebben we het volgende probleem: de volgende rivier die we over moeten steken ligt ten zuiden van Auray, maar de eerste gelegenheid óm die rivier te passeren is ook in die plaats. Alle wegen die in deze landtong lopen, komen uiteindelijk uit op de D101 die via Baden en Bono naar Auray loopt. Waar mogelijk gebruiken we een parallelle route, maar we moeten vaker over een druk bereden hoofdweg rijden dan ons lief is. Een voordeel is dat we een stevige wind mee hebben, dus tussen de snelrijdende auto's vallen we niet zo op!
We hebben getwijfeld om ook nog naar Carnac te gaan, maar dat brengt ons teveel van onze hoofdroute af, want we willen perse in Hennebont zijn vanavond. We drinken koffie in Baden en vanaf Bono loopt een breed fietspad naar Auray. Over de D22 gaan we de stad uit en vervolgens weten we vrijwel steeds de mooiste weggetjes te vinden. Tussen Lesdour en Langonbrac'h rijden we via Kerpuns langs de bijzondere slikken! Over de D33 en de D164 naar Hennebont in heet weer! We zoeken een hotel en dat bij het station valt wegens de ligging en sfeer direct af. Zodoende belanden we in het Ibis budget hotel dat ten zuiden van de stad ingeklemd ligt tussen alle grote autowegen. Toch hebben we daar een uitstekende kamer die zodanig ligt dat we vrijwel niets horen! We moeten alleen een flink stuk lopen om bij de dichtstbijzijnde eetgelegenheid te komen.
Maandag 2 september, 63 km.
[routekaartje]
Bij het opstaan merken we dat we veel meer naar het westen zitten, want om 6:30 is het nog gewoon stikdonker. In Basel was het al licht om deze tijd. Geografisch zitten we ook eigenlijk in de tijdzone die bij Engeland hoort. Rond 7u komen de eerste rode luchten door de opkomende zon. We rijden eerst nog langs het winkelcentrum - waar we gisterenavond ook gegeten hebben - voor de noodzakelijke boodschappen, en dalen dan terug naar de stad om bij het begin van een fantastische fietsroute uit te komen die langs de oever van de Blavet loopt.
Het is een 60 kilometer lang pad direct langs de rivier, prachtig gelegen, indrukwekkende omgeving en natuur en NUL auto's! De zon schijnt volop en het wordt ruim 25°. Er zijn veel sluisjes in de rivier (een stuk of 25) en bij een van die sluisjes woont een Nederlands echtpaar in de voormalige sluiswachterswoning. Op het moment dat we passeren worden er juist een paar bootjes geschut en we maken een praatje. Het fietspad zelf is van wisselende kwaliteit: asfalt, gebroken asfalt, gravel, gruis en zand, maar we kunnen er heerlijk op rijden. We pauzeren steeds op mooie plekjes en het is vandaag een topdag!
Dinsdag 3 september, 69 km.
[routekaartje]
We hebben ons hotel gisterenavond gereserveerd, maar we kunnen er pas om 18:00u inchecken! Dat maakten we wel vaker mee deze vakantie, en het was vaak een reden om dan maar van dat hotel af te zien, want het is erg onhandig om ergens 2 of 3 uur voor de deur te moeten wachten. We vertrekken dan ook niet al te vroeg en volgen de Blavet opnieuw. ↓
Het deel dat we nu volgen is echter beduidend minder leuk dan gisteren en het omringende landschap is wat saai. We steken daarom wat af zodat we sneller in Mûr de Bretagne zijn. Daar valt overigens niet veel te beleven, maar een cafe dat open is nog net wel! We komen dan terecht op het oude spoortraject naar Carhaix en dat is weer een wonderbaarlijk mooi traject dat schitterend is omgevormd tot fietsroute. →↑
Het is ook heerlijk fietsweer bovendien (25°-30°) en met de schaduw op het pad is het heel goed te doen. De Gorges du Deoulas is vanaf de fiets niet heel goed te zien, maar je rijdt er wel min of meer overheen. We komen langs de Abdij van Bon Repos en daar moeten we weer overstappen op het kanaal van Nantes naar Brest. ↓
Dat blijven we volgen tot we in de buurt van Bonen zijn (ten zuiden van Rostrenen) en dan gaan we toch maar weer over de mooie boerenweggetjes rijden, want de saaiheid langs het kanaal slaat weer snel toe. We moeten dan wel wat meer klimmen (en soms ook zeer steil), maar nooit erg lang en we fietsen met veel meer plezier! In het stadje Glomel doen we boodschappen en kunnen dan gaan dalen naar het kanaal van Nantes/Brest, want ons hotel ligt direct langs dat kanaal. We hadden er ook kunnen komen zonder een meter te hoeven klimmen, maar niet leuker. Het hotel is een prachtig landhuis, een Manoir (afgeleid van het engelse Manor) in een mooi park en wij zijn de enige gasten. Er kan gelukkig wel gegeten worden, want terug naar het dorp was weer een hele klim geweest.
Woensdag 4 september, 87 km.
[routekaartje]
De route naar Morlaix verloopt grotendeels weer over een voormalig spoortraject dat in Maël-Carhaix begint. We moeten alleen het eerste stuk nog langs het kanaal van Nantes-Brest volgen. Dat ligt - als we om 7:30u vertrekken - in nevelslierten gehuld en het ziet er sprookjesachtig mooi uit. Ook is er hier weer een indrukwekkende sluizentrap met zo'n 7 sluizen vlak achter elkaar. We vertrekken zo vroeg omdat we dan eventueel in Morlaix nog een trein kunnen nemen die ons naar een volgend stuk van Bretagne kan brengen. ↓
Het is 8° en we hebben een vest en lange broek echt nodig, maar als we in Maël zijn en daar koffie drinken, kunnen we alle extra kleren weer uittrekken en gaan we in zomerpak op weg want de zon schijnt weer stralend en het wordt al snel heet! De route tot aan Carhaix-Plouguer is fantastisch en van prima - gravel kwaliteit. We rijden door een mooi, heuvelachtig landschap. Bij het naderen van Carhaix moeten we even zoeken naar het vervolg dat naar Poullaouen gaat. Het fietspad stopt bij binnenrijden van Carhaix en via een korte doorsteek komen we uit bij de D787 waar je op de rotonde naar rechts moet afslaan om na 200 meter weer de afslag van het volgende fietspad te vinden. →↑
Er ligt langs de D787 een smal, vrijliggend fietspad.
De 42 kilometer die dan nog rest tot aan Morlaix is een wat avontuurlijker pad dat soms smal door de bossen slingert, dan weer een stukje over asfalt, soms rulle aarde en soms wat keien, door open land en velden en door de dichte bossen. Er zit een heel lange, zeer geleidelijke klim in het traject en de laatste 12 kilometer naar Morlaix is weer dalen. Naar het stadscentrum toe zelfs zeer steil! Helaas moeten we daar dan ook weer uit om bij het station te komen! ↓
Daar nemen we de trein naar St. Brieuc waar we om 16:00u aankomen en de VVV opzoeken die ons helpen bij het vinden van een Chambres d'Hôtes in Yffiniac, even buiten de stad en langs de route die we morgen verder willen fietsen. De VVV zet echter een route voor ons uit die nou niet bepaald fietsvriendelijk is, want we moeten in de stad eerst behoorlijk wat gevaarlijke straten langs, inclusief smalle bruggen, voor we op de kustroute uitkomen. Maar omdat we in Yffiniac niet in het centrum moeten zijn, maar ver daarbuiten, rijden we een kilometer of 7 meer dan strikt noodzakelijk zou zijn geweest. Bovendien moeten we een vervelende, lange klim maken om bij ons Chambres d'Hôtes te komen. Omdat we geen eten hebben kunnen kopen, rommelen we wat van eigen voorraad bij elkaar en de eigenares heeft uit haar groentetuin sla en tomaten voor ons en we kunnen ook eieren, brood en wijn krijgen. In de gemeenschappelijke keuken kunnen we daar een heerlijke maaltijd van maken.
Donderdag 5 september, 95 km.
[routekaartje]
De klim waarmee we gisteren eindigden, mogen we nu dalen, maar aan het eind van de dag blijkt dat we vandaag 980 meter hebben geklommen over het grote aantal korte, en soms zéér steile (18%+) heuveltjes die hier de rotskust vormen. Eerst naar Hillion en Morieux, in volle zon, dan naar Jospinet waar we in mistig weer voor het eerst oog in oog komen te staan met de zwarte rotsen van de Bretonse kust. Vissers zijn bezig en wij kunnen er gelukkig koffie drinken.
Het weggetje uit dit haventje is 18%, maar omdat het maar een kort stukje is, kunnen we het wel fietsen! Dan gaan we naar Le Port Morvan, het volgende haventje en inmiddels is de zon gaan schijnen en ziet de kust er ineens heel anders uit! Zeker met de prachtige blauwe luchten en de zee erbij. De route die we volgen gaat meeste over de zeer rustige kustwegen, soms maken we doorsteekjes over mooie schelpenpaden. Er wordt gewerkt aan het zoveel mogelijk autovrij maken van de route (we rijden de Eurovelo 4). We passeren Dahouèt met tientallen jachten en bootjes in de haven. Het is nu laag water, dus alles ligt droog! Dan Plénauf Val André waar we via een mooi pad door de duinen, deels over een oud spoortraject rijden. Na Sable d'Or les Pins buigen we af naar Fréhel waar we bij de VVV nog wat fietsinformatie ophalen en racen dan langs de hoofdweg (niet druk) snel naar Port á la Duc waar we een heerlijk Crèpe met ijs eten voor wat nieuwe energie. We zoeken dan zelf een route via Pléboule en Matignon, pakken dan de route weer op en rijden naar Le Guildo en zoeken dan zelf weer een rustige route naar Ploubalay waar we een een fietsroute vinden naar Lancieux waar we de rivier oversteken naar St. Briac sur Mer.
Inmiddels is het 18:15 en zitten we al 9 uur op de fiets. Hier een hotel vinden zou wel lukken, maar we willen eigenlijk St. Malo zien te bereiken dus rijden we weer verder. In Dinard begint de drukte en zoeken we naar een route die ons naar de brug brengt die we over moeten, maar in het spitsverkeer is dat een zware opgave. De fietsroute willen we niet volgen want die maakt een enorme omweg naar het centrum dus volgen we de GPS maar.
Door een wegopbreking worden we dan alsnog gedwongen (door allemaal 'Cul de Sacs') om toch naar de kust terug te rijden. De brug over is een nieuwe opgave, want er is geen moment autovrij en we gebruiken dan maar het wandelpad aan de zijkant. Eigenlijk is het belachelijk dat de fietsroute (en de bescherming) hier gewoon ophoudt. Je mág op de brug fietsen, leuk is anders in de spits. Als we de brug over zijn is er geen mogelijkheid om op de weg te komen door een hoge opstaande rand. We banen ons een weg over een smal paadje tussen hoge struiken en een hekwerk. Als we verderop komen wordt het wat breder, gaat de weg weer klimmen en kunnen we eindelijk op de vluchtstrook verder rijden. Dan is het centrum van St. Malo snel gevonden, we zoeken wat hotels op en bij de eerste de beste (Ibis Budget) houden we halt en nemen een kamer. We zijn vandaag 11 uur onderweg geweest! Het hotel zit in de havenwijk vlakbij het grote ziekenhuis, maar het is er uitgestorven en tamelijk onaangenaam. Er is niets te vinden op het gebied van eten of winkels. We blijven op de kamer en weten van wat we nog hebben een maaltijd te maken. Het regent later op de avond en in de nacht.
Vrijdag 6 september, 45 km.
[routekaartje]
Als we vanaf hier naar huis zouden willen fietsen (het oorspronkelijke plan), dan moeten we de komende week 100 kilometer per dag fietsen. Dat willen we niet, temeer daar een deel van die route door oninteressant gebied zou voeren. Bovendien is onduidelijk hoe het weer zich gaat ontwikkelen, maar regen komt er zeker.
We besluiten dus om naar Dol de Bretagne te fietsen omdat van daaruit via de trein een hoop alternatieven mogelijk zijn, waaronder een doorsteek naar Caen om daar weer de Normandische kust te doen. Omdat het bij opstaan nog regenachtig is, doen we het rustig aan en vertrekken pas rond 10u. We rijden eerst langs de havens van St. Malo en trekken daar de nodige tijd voor uit. Het is inmiddels zonnig weer geworden en er valt veel te zien.
Het oude centrum van St. Malo valt enorm tegen vanwege de complete 'rommel' die er van gemaakt is. Parkeerplaatsen, duizenden auto's, veel te veel winkeltjes en niets meer authentiek. We zijn er weer snel weg en doen boodschappen op weg naar Rothéneuf. We hebben geen zin om de rotssculpturen daar te gaan bekijken en rijden via een landelijke route naar St. Coulomb, La Croix Blanche en Les Portes Rouges naar de kust bij St. Meloir des Ondes.
We hebben een mooi zicht op Le Mont St. Michel vanaf de heuvels. Langs de drukke kustweg waar het vervelend fietsen is, houden we het vol tot Hirel en slaan dan af naar Dol de Bretagne waar we om 17:30 een hotel vlakbij het station hebben. We eten in de stad heerlijke Galettes en bekijken op het station de mogelijkheden voor morgen.
Zaterdag 7 september, 67 km.
[routekaartje]
We hebben er geen behoefte aan om Le Mont St. Michel van dichtbij te bekijken, vooral ook nu gisteren bleek dat de kustweg niet bijzonder op fietsen is ingesteld. Bovendien zitten we dan voor het traject daarna in de verkeerde hoek. We willen ook nog Normandië bekijken en besluiten daarom om met de trein naar Caen te gaan. We stappen om 8:57u in een vrijwel lege trein die ons naar ons doel brengt waar we om 11:26 aankomen. We doen boodschappen en rijden dan via het Kanaal van Caen naar de "Pegasus Bridge", het enige monument dat we vandaag passeren dat aan WO2 herinnert. Dan rijden we door mooie duinlandschappen en slikken en schorren naar de kust bij Merville.
Tot aan Cabourg is de route voor fietsers (Eurovelo 4) duidelijk aangegeven, maar bij Houlgate verdwijnen fietsbordjes. Ik volg dan de route zoals de GPS die aangeeft en we komen op een steil keienpad bij het kerkhof van Houlgate terecht dat niet is te fietsen! We zetten maar even door en komen dan weer op asfalt terecht.
Er volgt een steile afdaling naar Villers sur Mer waar we aan het strand een crèpe eten om vervolgens tot aan aan Deauville over en langs een drukke boulevard te fietsen. Tenslotte volgt een vervelend druk stuk tot aan Honfleur waarop we ook vrij veel klimmetjes hebben. De Eurovelo 4 (de bordjes staan er nu weer) omzeilt dit gedeelte door landinwaarts te gaan en via Pont-Léveque te rijden, maar dat is bijna 25 kilometer langer dan het traject dat wij nu rijden. In Honfleur is het een gekkenhuis vanwege een enorme kermis, maar ons hotel hebben we snel gevonden. Het ligt op weg naar de Pont de Normandie, direct naast de McDonalds.
Het is een hotel, maar het lijkt meer op een gevangenis: allemaal kleine celletjes met een klein raampje. We zitten gelukkig op de bovenste etage aan het eind van de galerij. De kamerdeuren komen direct op straat uit! Ruimte voor de fietsen is er niet, dus die stallen we op de trap voor onze kamer. Het is de hele dag prachtig, zonnig fietsweer geweest.
Zondag 8 september, 88 km.
[routekaartje]
We rijden om 8 uur weg naar de grote hangbrug over de monding van de Seine: Pont Normandië. Een enorme brug met een overspanning van 3.5 km. De oprit voor de fietsers is wat onhandig te vinden omdat op de verkeersborden niet duidelijk staat aangegeven waar je heen moet. Op de brug zelf heb je aan beide kanten een voetpad en een fietsstrook. Het voetpad is momenteel afgesloten, maar het is hoe dan ook merkwaardig dat er geen breder pad is gemaakt, gescheiden voor het overige verkeer, zodat je veilig kunt fietsen. Want als er veel verkeer is én veel wind, dan is het niet prettig op die brug met een stijgingspercentage van 6%. Gelukkig hebben wij nu weinig verkeer en wind en we vinden zelfs tijd tijd om foto's vanaf de brug te maken van de Seinemonding met enorme nevelvelden in de opkomende zon. Na de brug moet je nog een kilometer of 15 door het haven/industriegebied rijden voor je aan de stadsgrens van Le Havre staat. Daar vinden we een bakker voor brood en appelgebak voor onderweg en als we eenmaal bij de VVV op de boulevard staan, hebben we er al 30 kilometer opzitten.
We gaan dan verder over de Véloroute du Littoral en de Véloroute Rives Manche, Seine Maritime. Mooie, rustige weggetjes die door zacht glooiend heuvellandschap voeren. Er zitten spectaculaire stukken afdaling bij Brunneval en Étretat. Bij dat laatste plaatsje ook de bijzondere kalkrotspoorten aan de kust die je op iedere reclame voor dit gebied terugziet. Na Bénouville rijden we de variant die via Vattetot sur Mer gaat en we komen dan binnenrijden via het kampeerterrein ten zuidwesten van Fécamp. De route is hierbij op 2 plaatsen dermate hinderlijk door hekjes en slagbomen geblokkeerd, dat we de bagage van de fiets af moeten halen om er langs te kunnen. In de baai van Fécamp worden catamaran wedstrijden gehouden, in de stevige wind een spectaculair gezicht. Hotel La Plage heeft een mooie kamer voor ons vrij en we eten later aan de boulevard. Het is vrij fris in de stormachtige wind en als we teruglopen naar ons hotel begint de eerste regen te vallen. Naderhand worden dat nog flinke stortbuien. Een voorbode voor morgen? Er is namelijk regen voorspeld in de ochtend.
Maandag 9 september, 41 km.
[routekaartje]
Als we om 6:30 opstaan ziet het er nog positief uit en is het droog, maar gaandeweg het inpakken verslechtert het weer en de buienradar laat ook nog wat regen zien. Om 10u vertrekken we en is het droog, maar als we bij de bakker staan, 600 meter verder, begint het weer te regenen en dat zal het blijven doen tot we 4 uur en 45 minuten later afstappen in St. Valery om een hotel te nemen! We hebben alle regenkleding op volle sterkte aan, maar dat is ook een nadeel als we het dorp uit zijn en dan een 24%(!!) weggetje voor onze kiezen krijgen dat ons weer de rotsen op moet brengen (al die havenplaatsjes liggen steeds op zeeniveau). We zweten ons kapot terwijl we de fietsen de heuvel opduwen en onderwijl klettert de regen naar beneden. Nog voor we goed en wel op weg zijn, zijn we al kletsnat onder de regenkleding! Gedurende de tocht hebben we de wind en de regen van alle kanten. Het stortregent, miezert, hoost, regent horizontaal en verticaal, regen komt van onderen en van boven, kortom we fietsen eigenlijk in een aquarium!
In Életot vinden we een bushuisje waar we kunnen rusten, opwarmen, een beetje drogen en eten en drinken. Nergens is koffie te bekennen! Dan onder dezelfde condities door naar Sassetot waar we in een café eindelijk onze koffie vinden. Daarna in prachtige bossen weer verder rijden, nu met enige beschutting van de bomen. Bij Paluel is de omgeving ook erg mooi (zelfs in de regen)! Dan komen we in Ingouville weer een bushuisje tegen als schuilplaats en gaan na een korte rustpauze via de rechtstreekse weg naar Saint Valery en Caux waar we wat warms willen eten voor we opnieuw op de fiets stappen. Maar dan zien we dat er ook een hotel bij het restaurant is, en is de beslissing snel genomen: we stoppen. We zijn drijfnat en moe, de fietsen piepen en kraken aan alle kanten en de regen stopt voorlopig nog niet! We trekken onze kamer in, proberen de tassen, jassen en kleding te drogen te hangen en gaan wat rusten. Pas na 16:30 houdt de regen op en kunnen we het plaatsje gaan verkennen met een prachtige kustlijn met witte rotsen en eten we een enorme "Big Galette". We hebben niet vaak dagen meegemaakt in de afgelopen 22 fietsjaren dat we zo langdurig in zulke harde regen hebben gefietst.
Dinsdag 10 september, 72 km.
[routekaartje]
We staan vroeg op en zien zonnig weer maar ook wolkenpartijen. Het zal vandaag ook niet regenen, maar de wind staat vrij straf uit het N/NW, niet altijd mee! We rijden een mooie route naar Veules les Roses dat enorm tegenvalt. Koffie is na lang zoeken te vinden in een onaangename tent aan het strand. Daarna kunnen we er goed de vaart in houden en we bereiken rond 13u Dieppe. Bij het binnenrijden hoort Jonne een raar geluid aan haar fiets, en het blijkt dat een schroef waarmee de bagagedrager vastzit, los is getrild. Ik heb een reserveschroef bij me en zet alles weer vast. Dat blijkt echter niet de oorzaak van het rare geluid te zijn dat we uit de fiets horen komen: een krakend/tikkend geluid uit de spaken of de as! We eten in het centrum lekkere quiches en gaan dan weer verder. De route de stad uit klopt niet meer helemaal met de kaart, want we moeten nu een hele tijd in een éénrichtingsverkeerstraat tegen het verkeer inlopen.
In Bellevile zet ik de fiets van Jonne op zijn kop en haal het voorwiel eruit. Het blijkt dat de vooras een enorm krakend geluid maakt. Kogels versleten? We kunnen er nu niets aan doen en rijden door. Fietsenmakers zijn nergens te vinden en ook in Le Tréport is er niets.
Thuis blijkt dat de hevige regenval al het vet uit de kogellagers heeft weggespoeld!
We passen onze plannen aan nadat we in hotel De Calais een kamer hebben genomen. Het weer voor de komende dagen is slecht met veel regen en wind. Het traject dat we nog moeten rijden is niet interessant of bijzonder mooi dus is een wandeling naar het station voldoende om ons een kaartje naar Lille Flandres te bezorgen waarvandaan we morgen ook weer makkelijk thuis kunnen komen. De volgende dag blijkt dat een goede keuze, want gedurende het gehele traject tot aan Gent hebben we te maken met regenachtig weer.
Woensdag 11 september - treinreis.
We hadden voor vertrek al uitgezocht dat een mogelijke terugkeer het beste via Lille (station Flandres) zou kunnen gebeuren. En hier in Frankrijk hadden we al gezien dat vanuit Le Tréport via Amiens een goede treinverbinding bestaat. We krijgen ook nog leeftijdskorting (Découverte Senior heet dat hier) en dat scheelt meer dan de helft! Omdat we niet weten hoe we vanuit Lille Flandres verder kunnen, en de man bij het loket ons dat ook niet kan vertellen, kiezen we ervoor om zo vroeg mogelijk te reizen zodat we in Lille alles makkelijk kunnen uitzoeken. We staan dus om 5 uur op om de trein van 6.28 te kunnen halen. Als we naar het station rijden is dat in de donkere, natte straten met harde wind een bijzondere onderneming. We moeten over sluisdeuren rijden/lopen terwijl het water aan alle kanten om ons heen waait. Gelukkig is de afstand naar het station niet groot.
Laatste versie: 16 juli 2023
Terug naar de Indexpagina Marc Zoutendijk – © 1993-2093 Hier is een mailformulier |