Bij knooppunt 23 wijken we af van de geplande route om tegenwind te vermijden en bij knooppunt 57 gaan we de Harderbossen weer in en rijden dan een prachtige route waarbij we om 14.20 bij de golfclub thee met appelgebak nemen om wat brandstof binnen te halen.
We gaan dan weer verder en zien op zeker moment honderden mysterieuze tentjes langs de route staan, en die blijken van het (een week geleden gehouden) Lowlands-festival kampeerterrein te zijn!
Wij gaan weer verder door prachtige bossen (langs het Drontermeer) en zijn om 16.47 bij de Roggebotsluis waarna we snel in Kampen zijn en dan doorrijden naar IJsselmuiden om bij ons VODF adres aan te komen. Als we later willen gaan eten en de deur uitgaan, barst een ongelooflijk noodweer los waarbij we in 30 seconden geheel doorweekt zijn en terugkeren naar onze kamer en daar onze eigen maaltijd bereiden.

Langs het Overijssels kanaal rijden we dan naar de bossen ten zuide van Dalfsen en herkennen veel stukken van vorige tochten die we hier de afgelopen jaren hebben gemaakt. Als we bij knooppunt 94 zijn (bij de Vennenberg), houden we een langere pauze met yoghurt en crackers met kaas. We gaan weer verder en gaan onder de N348 door. Fietsers moeten daar een flinke omweg maken omdat de rechtstreekse doorgang geblokkeerd is. De Hogeveldseweg is een prachtig stuk en we schuilen er even voor een kort buitje en hebben een gesprek met een wandelende voorbijganger. Als we doorgaan komen we in het gebied van de Beneden Regge en Besthmen, daarna Junne en vervolgens langs de Overijsselse Vecht naar Beerze, Diffelen en Rheeze. Er zijn ook hier weer erg mooie stukken langs de Vecht voor we bij ons VODF adres arriveren. We eten later ook op dit adres.

Wegens werkzaamheden moeten we daar een klein stukje lopen, maar daarna kunnen we fietsen. Dat pad is echter wel een groot hotsebotselknalpad! Bovendien is het wat kouder geworden en trekken we de jasjes weer aan (die dus eerder al wegens warm weer waren uitgegaan). Bij schutzhütte Bathorn heeft een andere reiziger een prachtig boek achtergelaten: "Op zoek naar de schatten van de Vecht". Wij nemen het mee en kunnen er later veel wetens-waardigheden over de Vecht in lezen!
Bij knooppunt 16 komen we weer op de route uit zoals ik had gepland en in Georgsdorf drinken we koffie (en eten slecht gebak). We gaan dan verder naar knooppunt 80 waar we weer bij het Dalum-Wietmarscher Moor uitkomen. 'weer', omdat we hier in mei ook al waren! Er zitten hier dit keer ontzettend veel Atalanta vlinders!
De daaropvolgende 8 kilometer moeten we (over een fietspad, dát wel) langs een erg drukke, vervelende weg rijden tot we bij knooppunt 04 af kunnen slaan naar ons prachtige, rustige onderkomen in Holthausen, het Ludwig-Windthorst-Haus.

We trekken daarna weer verder langs Beesten en Schapen en houden daar weer een pauze omdat de sterke wind ons wel vermoeit. Als we weer verder gaan is het inmiddels 13.25 en we komen dan langs Hopsten en houden in Ägypten weer een klein pauze. Al die pauze's houden we trouwens in mooie schuilhutten met bankjes en tafel! We kruisen om 14.26 het Mittellandkanal en rijden daarna een mooie, onverharde bosroute. We komen dan nog in Espel, Schlickelde en het drukke Mettingen.
We arriveren om 15.47 bij ons hotel in Westerkappeln. We zijn behoorlijk moe! Omdat het Ruhetag is moeten we zelf de sleutel uit de sleutelkluis halen en kunnen we de fietsen in de garage stallen. In het hotel is verder geen mens te bekennen. Naast het hotel zit een ijssalon, en daar gaan we eerst een ijsje eten, voordat we ons gaan opfrissen. Later gaan we bij de buren van de ijssalon een pizza eten.

We zitten hier op het Terra-Trail en de Johannisweg, paden vooral voor wandelaars en mountainbikers zonder bagage. Ik help Jonne naar boven en in de schuilhut Johannislaube nemen we een uitgebreide rust- en eetpauze. We besluiten ook dat we dit soort paden zoveel mogelijk zullen proberen te vermijden.
We zitten inmiddels aan de zuidkant van het Teutoburger Wald en als we in Dissen Am Teutoburger Wald aankomen om 14.15, nemen we in de ijssalon op het grote plein een heerlijk ijsje.
Via Borgholzhausen rijden we nog steeds erg mooi naar het Terra-trail dat ons naar het hotel "Peter auf'm Berge" moet brengen. We rijden eigenlijk in het dal tussen Werther en Halle in, parallel aan dat Terra-trail, maar dan op de normale weg, die overigens erg rustig is. Bij dat pad aangekomen (naar ons hotel) blijkt dat zelfs lopen hier een flinke opgave is! We besluiten dan ook te fietsen via de Haller Strasse en dan een laatste klim via de Bielefelder Strasse. Dat is een drukke weg, zonder fiets-pad of -strook, die met 7% omhoog gaat. We zijn om 16.55 op onze bestemming.
Vandaag heel mooi weer en weinig last van de wind in een zeer gevarieerd landschap. Fietsen kunnen in de garage en daar kunnen ze ook opgeladen worden. We eten er 's-avonds erg lekker op het terras.

Een snellader hebben ze niet omdat ze die onbetrouwbaar vinden, maar met onze eigen lader kunnen we goed uit de voeten. We krijgen er koffie, kunnen buiten op stoeltjes heerlijk in de zon zitten terwijl ik alvast een deel van mijn reisdagboek bijwerk en na 3 kwartier kunnen we weer op weg! We hoeven niets te betalen!
In het volgende stuk rijden we voornamelijk over fietspaden langs autowegen in een vrij dicht bewoond gebied. In Pivitsheide houden we in een heet parkje lunchpauze om 13.16 en gaan daarna over een mooi fietspad naar Waldheide. In Detmold een kleine omleiding (wegens wegwerkzaamheden) en dan een mooi parkje om ook weer even te rusten. Een omleiding bij Remmighausen en daarna verder naar Bad Meinberg en Billerbeck om tenslotte in Steinheim om 15.54 bij ons hotel aan te komen. Ook hier is weer niemand aanwezig, maar via de sleutelkluis kunnen we probleemloos naar binnen. Een mooie kamer in een rustig hotel. De fietsen staan bij de ingang in een overdekte plaats een paar trapjes naar beneden. Het werd vandaag 35º!

Tot aan Holzminden rijden we dan weer een fantastisch mooie route langs de Weser, gevolgd door een lelijk, druk gedeelte naar Bevern. Daarna is het weer mooi.
We arriveren om 15.50 bij ons appartement in Stadtoldendorf maar kunnen er pas om 16.00 in omdat het tijdslot op de deur vanaf die tijd open gaat. We doen boodschappen in het dorp (200 traptreden naar beneden en later weer terug…) en maken ons eigen eten klaar in het mooie appartement.
Het was vandaag grijzig weer, soms wat zon, soms fris, maar prettig om te fietsen (18º-23º). Fietsen kunnen in de hal staan.

Maar dan moeten we weer afslaan naar een rotsbospad dat voor Jonne onfietsbaar is, dus daar gaan we weer lopen, schuiven en struikelen! Vanaf Bleiche rijden we weer over asfalt, maar dat is tot aan Oker een zeer gehavend soort asfalt (zie foto hierboven).
Naar Harlingerode rijden we helemaal alleen over een gloednieuwe autoweg die nog niet is geopend voor overig verkeer! Om 13.27 drinken we koffie in Schlewecke en daarna rijden we bij Westerode dezelfde weg die we in 2012 ook reden! Het pad is nu wel wat moeilijker begaanbaar dan in 2012. We slaan dan af op de L501 en gaan via Stapelburg naar Ilsenburg waar we bij de grote vijver een rustpauze nemen (in 2012 dronken we hier koffie!). Via Drübeck gaan we dan naar Wernigerode waar we om 16.11 aankomen en voor onszelf een hele verdieping met 4 slaapkamers hebben plus een woonkamer, keuken en badkamer! We doen boodschappen bij Netto aan de overkant en eten een heerlijke Flammkuche in ons appartement. Fietsen staan buiten achter het huis.

Om 12.10 gaan we weer verder door Blankenburg en daarna langs de route met de Duivelsrotsen (die we in 2012 van een afstand zagen liggen). Na Timmenrode een mooi fietspad waar we ook weer wat rustpauze's inlassen en dan verder door de oude stadjes Warnstedt en Weddersleben met veel kasseienstraatjes. We eindigen vandaag over een mooi, smal pad langs de Bode dat vrijwel tot in Quedlinburg voert. Bij ons hotel ligt de sleutel weer klaar in een sleutelkluisje en de fietsen kunnen we op de binnenplaats stallen. We hebben een mooi appartement met keuken. 's-Avonds eten we op het plein tegenover de Nicolaikerk. Quedlinburg is een heel oud stadje met prachtige vakwerkhuizen.

Om 12u rijden we weer door en rijden dan een prachtig gedeelte langs de Eine dat tot aan Stangerode afwisselend asfalt en goed befietsbaar gravelpad is. Maar dan komen we aan de laatste 900 meter, en die zijn voor ons beiden vrijwel onbegaanbaar! Losliggend gravel, keien, stenen, gruis, takken, gleuven, geulen en andere ellende. Het is voor een belangrijk deel 12% stijgend en de loopondersteuning van mijn fiets doet nog wel wat, maar op Jonne's fiets is het een ramp! Ik breng Jonne's fiets steeds 100 meter verder, loop dan terug voor mijn eigen fiets en zo verder. We hebben 35 minuten nodig voor die laatste 900 meter!
Het hotel (waar we om 13.40 aankomen) heeft ruhetag en er valt niets te beleven, de hotelkamer ligt aan de zonzijde en op de kamer is het 35º! We zetten alle deuren tegenover elkaar open, houden siesta en eten op het balkon in de schaduw. Het blijft nog lang warm op de kamer.

Je ziet Jonne aan het eind staan. Ik heb haar fiets al naar boven gebracht, en ben nu zelf bezig om mijn fiets daar naartoe te duwen.

Dan dalen we verder naar Grossleinungen (waar we de afslag van de HRW via Hainrode overslaan), en via prachtig asfalt via Wickerode naar Bennungen rijden.
Daar drinken we een heerlijke ijskoffie en proberen daarna de T1 te nemen, maar dat blijkt opnieuw een onbegaanbare weg voor het soort fietsers dat wij zijn. Gehobbel, gestuiter, uitglijden, slippen, onderuitgaan enz. We keren om en rijden daarna over snel asfalt naar Kelbra. Via de VVV komen we we bij de Penny Super en daarna snel naar de oude molen buiten de stad bij het stuwmeer. Een hartelijke ontvangst en ik duik later het zwembad in. Nog later maken we een wandeling naar het stuwmeer en het is een onvoorstelbaar mooie omgeving: rust, groen en zeer indrukwekkend. Ook vandaag was het een hete dag!

Dan gaan we naar Rottleben waar we om 10.14 op de UWR uitkomen die we blijven volgen tot Mühlhausen. Het is een prachtig, vrijliggend fietspad en zelfs bij/door Sondershausen rijden we steeds helemaal alleen op dat pad. Bij Bebra een stukje gewone weg en daarna weer een prachtig pad tot Oberspier. In Thalebra een lunchpauze in het park (om 12.10).
Het landschap wordt nu meer open en ook minder interessant. In Ebelehen een ijsje en om 13.54 zijn we Schlotheim voorbij en daarna rijden we, steeds onderbroken door rustpauzes in de schaduw, naar ons eindadres in Mühlhausen.

We houden een eetpauze om 10.40.
Om 11.27 zijn we bij Wendehausen voor een uitgebreide lunch en rustpauze. Daarna dalen we het Werradal in waar we om 12.45 aankomen.
De Werra volgend (via de Werraroute) zijn we om 13.18 in Wanfried waar we een ijskoffie nemen en de mooie fietser zien (die we in 2010 voor het eerst zagen) die boven de Werra staat te fietsen. Om 13.52 nemen we dan de variant ten noorden van de Werra en dat is een heel mooi gedeelte langs de Werratalsee. Via Jestädt (15.00) vervolgen we de route en bij Albungen wordt het onverharde pad weer asfalt. Er volgt dan weer een indrukwekkend stuk naar Kleinvath en verder naar het laatste - onverharde - stuk naar ons hotel in Bad Sooden.

De fietser boven de Werra.

In Witzenhausen nemen we een ijskoffie en daarna trekken we opnieuw door een erg mooi, maar wat opener landschap. Overigens is de hele tocht vooral dalend omdat we de Werra stroomafwaarts volgen. Vanaf het kruisen van de A7 rijden we parallel aan de spoorlijn een mooie, beschutte route tot in het centrum van Hannoversch Münden, waar het heet en druk is! Bij de VVV informeren we en vinden een goede plek in Hemeln waar we alvast een kamer reserveren.
We eten nog wat van eigen voorraad en stappen weer op de fiets om 14.05. Tot aan Altmünden is dat een drukke tocht, maar daarna weer rustig over een fietspad naar Hemeln waar we in pension Liederhof vriendelijk worden ontvangen. We lopen later op de avond naar de nabijgelegen camping waar we een uitstekende pizza eten.

Het gaat om de Deiseler tunnel die niet begaanbaar is.
Vlak voor Trendelburg houden we een lange pauze. Hotels willen we nu nog niet nemen en dus fietsen we stevig door. Tot aan Lammerden zijn er een aantal, saaiere, rechte stukken. In Liebenau blijkt het Bett & Bike adres dicht en ook een ander adres daar blijkt al vol te zitten.
Er dreigt inmiddels regen en op het moment dat er een stevige hoosbui losbarst kunnen we schuilen onder een smal spoorviaduct. Na 20 minuten is de regen weer voorbij en rijden we naar Warburg waar we nu toch naar een hotel moeten zoeken. Inmiddels is het wel weer gaan regenen!
Op het eerste adres dat we bezoeken worden we hartelijk en droog ontvangen, maar na korte tijd blijkt een misverstand: wij zijn niet de mensen die ze verwacht hadden en er is geen kamer meer vrij (ook al geeft Booking aan dat dát wel het geval is).
Dan gaan we (in de nog steeds vallende regen) naar ons andere adres (dat we inmiddels hebben geboekt) en daar kunnen we op een kleine kamer weer drogen en op adem komen.

We laten het heuvellandschap en de lage bergen nu achter ons en rijden veel door maisvelden.
We rijden feitelijk de route 'Fietsen naar Praag', maar dan in omgekeerde richting! Door het missen van een afslag bij het mooie dal van de Altenau, rijden we een stukje over de L817 en moeten dus over de hoofdweg naar Husen rijden. Daar pikken we de geplande route weer op. Na Wewer rijden we ten westen van Paderborn de door mij zelf gekozen route naar Verlar waar we om 15.15 aankomen en een prettige ontvangst in het rustige hotel hebben. We kunnen later in de eetzaal van het hotel een pizza eten. Het hotel heeft geen keuken, maar kan wel dergelijke kleine maaltijden verzorgen.
Vandaag was een prachtige fietsdag, koel, soms wat regenspetters, maar heel prettig om te rijden.

Een vervelend stuk waar we 22 minuten over doen. Als we weer in de rust terug zijn (en ook de wind mee hebben!), houden we om 12u een lunchpauze op een bankje in de zon en fietsen daarna over de mooie Zechenbahntrasse naar Ahlen waar we de hele stad doorrijden over een prachtig pad langs het water (De Bruno-Wagler-Weg). We nemen in een lunchroom weer een pauze met thee en broodjes en gebak.
Dan racen we weer verder naar Sendenhorst en als we daar voorbij zijn houden we een korte pauze om bij te komen. Tenslotte komen we na Albersloh op de erg mooie route langs de Werse die fantastisch door het land slingert tot in Münster. Om 16.08 zijn we bij ons VODF adres, een Duits echtpaar dat graag Nederlands wil leren en dat gaat ze goed af. Bovendien kunnen we 's-avonds met ze mee-eten.

We kunnen in een bushuisje goed schuilen en er komt later nog iemand anders bij ons zitten die ook door het noodweer is verrast. De bui houdt een halfuur aan en dan vertrekken we weer. De route die we rijden (ten zuiden van Billerbeck) is erg mooi en plezierig om te fietsen, maar we moeten onderweg nog twee keer in bushuisjes schuilen voor nieuwe stortbuien. In Coesfeld houden we in het centrum nog een lunchpauze om 14.35. Als we in Goxel aankomen moeten we weer een schuilplaats zoeken voor de regen, en dit keer staan we onder de ingang van een kerk waarna we, vechtend tegen de wind, verder gaan naar Südlohn waar we onder de overkapping van een fietsenstalling (van een hotel) weer kunnen schuilen voor een stevige regenbui. We rijden verder onder dreigende luchten en om 17.34 passeren we de grens en rijden dan over de Rotweg naar Winterswijk en dit keer is het echt een rotweg want de regen komt weer met bakken naar beneden en dat blijft zo tot we om 18.13 bij onze verblijfplaats de fietsen in de garage kunnen zetten.

Daarna over de oude spoorbaan (nu een fietspad) naar Neede en (over een rechte weg) naar Diepenheim. Pas vanaf daar gaan we over mooie slingerwegen verder en zijn om 12.40 in het centrum van Markelo waar we - schuilend voor een klein buitje - wat eten.
Dan naar het Borkeld en de Sallandse Heuvelrug voor ons einddoel: station Nijverdal. Ook onderweg moeten we weer schuilen (onder de bomen dan maar, schuilhutjes zijn in Duitsland veel vaker te vinden), en we rijden door de regen naar het station. We zijn nog mooi binnen de spitsbeperkingen van de NS en zijn om 16u weer thuis.